Rzecznik Prasowy - SSA Janusz Sulima

tel. 85 743 07 24
tel. kom. 605 600 676
e-mail: rzecznik_prasowy@bialystok.sa.gov.pl
pok. 313


W dniu 8 listopada 2023 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku po rozpoznaniu apelacji obrońcy i prokuratora w sprawie AKa 165/23 zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 1 marca 2023 r. sygn. akt II K 34/22 w ten sposób, że podwyższył orzeczoną karę pozbawienia wolności za czyn z art. 148 § 1 k.k. do 20 lat. Sędzia sprawozdawca podał, że zbrodnia została dokładnie zaplanowana, przygotowana oraz wykonana z zimną krwią przez oskarżonego, który kolejno wyrzucił ciało mężczyzny do jeziora, w związku z czym orzeczona przez Sąd I instancji kara pozbawienia wolności w wymiarze 15 lat była rażąco łagodna.

W dniu 30 listopada 2022 r. godz. 12.00 s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę mężczyzny, który dokonał zabójstwa żony i teściowej nad którymi się znęcał (sygn. akt II AKa 210/23).

W dniu 28 listopada  2023r., godz. 11.30, s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę o sygn. akt  II AKa 121/23  dotyczącą oskarżonego, który nieprawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 lutego 2023 r. sygn. akt III K 108/22, został uznany za winnego tego, że w dniu 13 kwietnia 2022 r.  w Mońkach działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, występując jako funkcjonariusz Policji odebrał od pokrzywdzonej pieniądze w kwocie 30 000 złotych i 707 dolarów doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia jej mieniem, w ten sposób, iż najpierw  nieustalone osoby prowadząc rozmowy telefoniczne z pokrzywdzoną podawały się za prokuratora oraz funkcjonariuszy Policji prowadzących czynności mające na celu ustalenie sprawców przestępstwa przez co wprowadzili ją w błąd dotyczący celu przekazania pieniędzy oraz zamiaru dokonania ich zwrotu tj. czynu z art. 286 § 1 k.k.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 10.10.2023r. utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 7 kwietnia 2023 r.  w sprawie o sygn. akt  III K 35/2, w którym mężczyzna został uznany za winnego, występku z art. 119§1 k.k. w zb. z art. 257 k.k. w zw. z art. 115§21 k.k.  i wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Wobec oskarżonego orzeczono na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w kwocie 1000 złotych i zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego na odległość mniejszą niż 50 metrów i zakaz kontaktowania się z nim w jakiejkolwiek formie na okres 3 lat. 

W ocenie Sądu Apelacyjnego  wyrok Sądu Okręgowego jest prawidłowy i w żadnym zakresie nie wymagał korekty ze strony sądu odwoławczego. Wnioski obrońców okazały się niezasadne.

Przypisany oskarżonemu czyn, jak wynika z opisu przyjętego przez Sąd I instancji, wyczerpał zachowanie kwalifikowane z art. 119 k.k. jak  i z art. 257 k,k. Czyn przypisany oskarżonemu  przez Sąd I instancji został uznany za czyn chuligański. Występek o charakterze chuligańskim to występek polegający na umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na nietykalność, cielesną innej osoby  w sytuacji kiedy sprawca działa publicznie i bez powodu  przez co okazuje rażące  naruszenie porządku prawnego.

Wszystkie te znamiona, w ocenie Sądu Apelacyjnego, zostały przez Sąd I instancji  prawidłowo ustalone w sprawie w oparciu o całokształt materiału zebranego w sprawie w związku  z tym Sąd I instancji  miał prawo ustalić i przyjąć, że 5 lipca 2023r. w Choroszczy z powodu przynależności rasowej oskarżony znieważył pochodzącego z Algierii mężczyznę oraz stosował wobec niego przemoc, w ten sposób, że kierował pod jego adresem obraźliwe słowa, w tym związane z jego karnacją i pochodzeniem, a także uderzył go powodując obrażenia ciała, przy czym dopuścił się tego czynu publicznie i bez powodu czym  okazał  rażące  naruszenie porządku prawnego. Ustalenie stanu faktycznego przez Sąd I instancji wynika jednoznacznie z zeznań pokrzywdzonego. Sąd  szeroko opisał dlaczego zeznania pokrzywdzonego zasługują na wiarę  i rozważył wszystkie aspekty w świetle zasad wiedzy i doświadczenia zawodowego. Jego zeznania znalazły odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Zachowanie oskarżonego, który używał słów „Arab”, czarnuch” i „ciapak” jednoznacznie odzwierciedla działanie z pobudek rasistowskich czyli przynależności rasowej pokrzywdzonego, jego pochodzenia i karnacji. Bezspornym jest to, że oskarżony uderzył pokrzywdzonego, który doznał obrażeń ciała co wprost wynika  z opinii.

Oskarżony niechętnie wypowiadał  się o zajściu, a ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że to zdarzenie miało bardzo negatywny wpływa na jego życie społeczne i zawodowe, bardzo przeżył to zdarzenie. Postawa oskarżonego natomiast nie wskazywała na skruchę i zrozumienie zła, które wyrządził innej osobie, jego żal nie był szczery.

Sąd Okręgowy jednoznacznie ustalił, że do zdarzenia doszło z powodu nastawienia psychicznego oskarżonego do pokrzywdzonego dlatego, że pokrzywdzony był Algierczykiem, wyglądał inaczej, oskarżony chciał go poniżyć, obrazić, zadać  mu ból, dyskryminować go z racji jego odmienności. Uczynił to nie tylko słowem ale całością swojego zachowania, które miało miejsce z racji tego, że uważa go za gorszego od siebie czyli ewidentnie oskarżony zanegował prawo pokrzywdzonego do funkcjonowania  na równi  z nim w przestrzeni publicznej.

Wymierzona oskarżonemu kara jest właściwa. Trzeba jednoznacznie wskazać, że zachowania przypisane oskarżonemu  pojawiają się w przestrzeni publicznej wcale nie tak rzadko zwłaszcza w ostatnim okresie, a kwestionowanie prawa innych osób do bycia traktowanym równo może mieć doniosłe konsekwencje zarówno w życiu lokalnym, a następnie szerzej w wymiarze ogólnokrajowym i ogólnoświatowym.  Negacja takiego prawa do bycia innym  jednoznacznie może prowadzić do skutków nawet w postaci wojen.  Nie bez przyczyny publiczne znieważenie osoby z powodu jej przynależności rasowej i stosowanie przemocy umieszczone jest w kodeksie karnym w  rozdziale  Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne oraz w rozdziale Przeciwko porządkowi publicznemu, a to oznacza, że ranga tych przestępstw jest wielka, a zapewnienie poczucia bezpieczeństwa przedstawicielom innym narodowościom  w Polsce  jednoznacznie wymaga odpowiedniej reakcji karnej  ze strony Sądu, na którą to reakcję ze strony Sądu przepisy obowiązującego kodeksu karnego pozwalają.

W dniu 10 października 2023r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie AKa 120/23 utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 08 maja 2023 r. (sygn. akt II K 119/22) skazujący mężczyznę na karę 25 (dwudziestu pięciu) lat pozbawienia wolności za zabójstwo kobiety.

W dniu 11 października 2023r. g. 10.00 s. IV Sąd Apelacyjny rozpoznana sprawę mężczyzny, który wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 7 kwietnia 2023 r.  w sprawie o sygn. akt  III K 35/2 został uznany za winnego, tego, że 5 lipca 2022 roku w Choroszczy, z powodu przynależności rasowej znieważył pochodzącego z Algierii mężczyznę oraz stosował wobec niego przemoc, w ten sposób, że kierował pod jego adresem obraźliwe słowa, w tym związane z jego karnacją i pochodzeniem, a także uderzył go w lewy łuk brwiowy pięścią zaciśniętą na pęku kluczy, z których jeden z niej wystawał, w wyniku czego spowodował u ww. mężczyzny uraz w postaci rany tłuczonej lewego łuku brwiowego o długości około 3 cm, skutkujący naruszeniem czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni, przy czym czynu tego dopuścił się publicznie, z oczywiście błahego powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego, tj. występku z art. 119§1 k.k. w zb. z art. 257 k.k. w zw. z art. 115§21 k.k. za co skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w kwocie 1000 złotych i zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego na odległość mniejszą niż 50 metrów i zakaz kontaktowania się z nim w jakiejkolwiek formie na okres 3 lat.  

Apelację od tego wyroku złożył obrońca oskarżonego.

W dniu 26 września 2023r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku odroczył  wydanie wyroku w sprawie II AKa 120/23 z uwagi na zawiłość sprawy  do dnia 10.10.2023 r., godz.13.00, sala IV.

Sprawa dotyczy mężczyzny, któremu zarzucono, że w nocy z 28 stycznia 2006r. na 29 stycznia 2006r. w woj. warmińsko-mazurskie, działając z zamiarem ewentualnym zabójstwa kobiety, zadawał pokrzywdzonej uderzenia po ciele, stosował kolankowanie oraz duszenie, czym spowodował u pokrzywdzonej obrażenia ciała w postaci podbiegnięć krwawych w powłokach miękkich głowy i w prawym mięśniu skroniowym, pobiegnięć krwawych szyi podbródka i przedniej powierzchni klatki piersiowej, obustronnych podbiegnięć krwawych pleców, złamania chrząstki tarczowej z podbiegnięciem krwawym w otoczeniu, złamania czterech żeber po stronie prawej, czego następstwem było pęknięcie śledziony z krwotokiem do jamy otrzewnowej, które to obrażenia stanowiły ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, wskutek czego pokrzywdzona utraciła przytomność, a następnie po podłożeniu ognia w domu pokrzywdzonej, spowodował u kobiety obrażenia ciała w postaci oparzenia i osmalenia powłok ciała, po czym pozostawił pokrzywdzoną nieprzytomną i niezdolną do ucieczki w jej domu, gdzie wskutek działania tlenku węgla, poniosła śmierć wskutek połączenia toksycznego działania tlenku węgla i wstrząsu oparzeniowego tj. o czyn z art. 148 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 08 maja 2023 r. (sygn. akt II K 119/22 ) w/w mężczyznę uznał za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, z tym ustaleniem, że działał z bezpośrednim zamiarem zabójstwa pokrzywdzonej i czyn ten zakwalifikował jako przestępstwo określone w art. 148 § 1 k.k. i za to skazał go i wymierzył mu karę 25 (dwudziestu pięciu) lat pozbawienia wolności.

Apelacje od w/w wyroku złożył obrońca skazanego.

Sąd Apelacyjny w dniu 12 września 2023r. odroczył bez terminu rozprawę dotyczącą odszkodowania i zadośćuczynienia za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie (sygn. akt II AKa 21/23).

W dniu 7 września 2023r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku zmienił wyrok Sąd Okręgowy w Białymstoku z dnia 2 grudnia 2022r. w sprawie III Ko 217/22 dotyczącej odszkodowania i zadośćuczynienia za pozbawienie wolności przez radzieckie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości działające na terytorium Polski w granicach ustalonych w Traktacie Ryskim w tren sposób, że podwyższył zasądzoną na rzecz wnioskodawcy kwotę zadośćuczynienia do 400.000 złotych, zaś zasądzoną kwotę odszkodowania obniżył do 120.000 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku. W pozostałym zakresie wyrok utrzymał w mocy.

Sąd Apelacyjny podwyższając kwotę zadośćuczynienia ustalił nie tylko dłuższy czas represjonowania ojca wnioskodawcy, niż to ustalił Sąd Okręgowy, ale także uznał, że kwota zadośćuczynienia zasądzona przez Sąd I instancji nie odzwierciedla w pełni  krzywdy doznanej przez ojca wnioskodawcy za cały czas represji i kwotę tą ustalił na 1.200.000 zł. Nie podzielił przy tym zarzutu pełnomocnika wnioskodawcy, że wnioskodawcy należy się cała kwota zadośćuczynienia, bowiem w chwili wejścia w życie ustawy siostra wnioskodawcy i matka żyły i w związku z tym to one również nabyły uprawnienia do zadośćuczynienia (po 1/3).

Wyrok jest prawomocny.