W dniu 20 czerwca  2023r., godz. 11.00, s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę dotyczącą oskarżonego, który nieprawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 21 grudnia 2022r. sygn. akt III K 34/22, został uznany za winnego tego, że w dniu 17 listopada 2021 r. w gminie Choroszcz działając wspólnie i w porozumieniu z innymi dotychczas nieustalonymi osobami, w ramach podziału ról jako kurier odbierający pieniądze od pokrzywdzonych, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 222.000 zł, w ten sposób, iż nieustalona osoba podając się najpierw za córkę pokrzywdzonych, a następnie za funkcjonariusza Policji, wprowadziła wymienionych w błąd co do swojej tożsamości oraz co do okoliczności, iż przekazanie pieniędzy w powyższej kwocie pozwoli na uniknięcie odpowiedzialności karnej przez ich córkę za spowodowanie śmiertelnego wypadku drogowego, a następnie udzieliła pokrzywdzonej instrukcji odnośnie przekazania pieniędzy policyjnemu kurierowi, które to pieniądze odebrał on z miejsca zamieszkania pokrzywdzonych, a następnie przekazał nieustalonej dotychczas osobie, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. i za ten czyn skazał go na karę 3 lat pozbawienia wolności (czyn I aktu oskarżenia).

Nadto został uznanym za winnym tego, że w dniu 16 listopada 2021 r. w Białymstoku działając wspólnie i w porozumieniu z innymi dotychczas nieustalonymi osobami, w ramach podziału ról jako kurier odbierający pieniądze od pokrzywdzonych, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 38.000 zł, w ten sposób, iż nieustalona osoba wprowadziła pokrzywdzonego w błąd co do swojej tożsamości oraz co do okoliczności, iż przekazanie pieniędzy w powyższej kwocie pozwoli na uniknięcie odpowiedzialności karnej przez jego syna za spowodowanie śmiertelnego wypadku drogowego, a następnie udzieliła pokrzywdzonemu instrukcji odnośnie przekazania pieniędzy kurierowi, które to pieniądze odebrał on z miejsca zamieszkania pokrzywdzonego, a następnie przekazał nieustalonej dotychczas osobie, tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i za ten czyn skazał go na karę 1 roku pozbawienia wolności (czyn II aktu oskarżenia).

Nadto w  ramach czynu opisanego w pkt. III oskarżonego uznał  za winnego tego, że w dniu 15 listopada 2021 roku w Białymstoku w celu osiągnięcia korzyści majątkowej ułatwił dotychczas nieustalonym osobom popełnienie przestępstwa oszustwa na szkodę pokrzywdzonych w ten sposób, że przewidując i godząc się na to, że popełnia przestępstwo na ich szkodę działał jako kurier i odebrał od pokrzywdzonych pieniądze w łącznej kwocie 41.500 zł i 2.300 Euro po tym, jak nieustalone osoby doprowadziły pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wprowadziwszy ich uprzednio w błąd podając się podczas rozmowy telefonicznej najpierw za syna pokrzywdzonych, który miał rzekomo spowodować wypadek samochodowy i który prosił o pieniądze na opłacenie obrońcy a następnie za mężczyznę o nazwisku K., który rzekomo miał pomagać ich synowi w załatwieniu tej sprawy i który nakłonił pokrzywdzoną do przekazania rzekomemu kurierowi w miejscu jej zamieszkania posiadanych oszczędności w wymienionej wyżej kwocie, które to pieniądze oskarżony przewiózł i przekazał nieustalonej osobie mieszkającej na terenie Republiki Czeskiej, tj. czynu z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i za to skazał go na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy orzekł wobec oskarżonego karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, a nadto obowiązek naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych z pkt I a/o kwoty 222 000 zł (dwustu dwudziestu dwóch tysięcy złotych).

Apelację od tego wyroku złożyli prokurator i obrońca oskarżonego. Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i  zobowiązanie oskarżonego do naprawienia szkody w wysokości 38.000 zł. i 41.500 zł i 2.300 Euro na rzecz pokrzywdzonych z pkt II i II a/o. Obrońca oskarżonego wniósł o uniewinnienie oskarżonego od zarzucanych mu czynów, a w sytuacji nie podzielenia zarzutów dotyczących uniewinnienia o wymierzenie oskarżonemu  kary łącznej w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat.