W dniu 25 kwietnia 2024 roku, godz. 9:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę kobiety oskarżonej o udział w zorganizowanej grupie przestępczej, zajmującej się przemytem i obrotem znacznymi ilościami środków odurzających w postaci kokainy, heroiny, marihuany i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i ekstazy na skalę międzynarodową (Brazylia, Japonia, Niemcy, Holandia, Norwegia, Szwecja). Przestępczy proceder opierał się między innymi o międzynarodowy obrót środkami odurzającymi z wykorzystaniem ich wprowadzania do przewodu pokarmowego lub urywanie w otworach ciała różnych osób.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 9 października 2023 roku wydanym w sprawie sygn. akt II K 152/22 uznał oskarżoną winną tego, że w okresie od marca 2012 roku do 7 lutego 2013 roku w Polsce, Holandii, Norwegii i innych krajach, brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw, tj. przemyt i obrót znacznymi ilościami środków odurzających w postaci kokainy, heroiny, marihuany i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i ekstazy, co wypełnia znamiona czynu z art. 258 § 1 k.k.

Dodatkowo Sąd Okręgowy w Olsztynie uznał, że oskarżona, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej mającej na celu przemyt i obrót znacznymi ilościami środków odurzających w postaci kokainy, heroiny i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i ekstazy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyniąc sobie z tej działalności stałe źródło dochodu, wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2003 roku o przeciwdziałaniu narkomanii:

• w czerwcu 2012 r. w Holandii, Brazylii i Japonii, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, wprowadziła do obrotu znaczną ilość środków odurzających w postaci kokainy w kapsułkach w ilości łącznej co najmniej 1,1 kilograma,
• w maju 2012 roku w Holandii i Niemczech, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia z Holandii do Niemiec znacznej ilości substancji psychotropowej w postaci amfetaminy w ilości około 5 kg,
• w okresie od kwietnia roku do sierpnia 2012 roku w Polsce, Holandii, Norwegii, Szwecji, w krótkich odstępach czasu, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami:
  • w kwietniu 2012 roku, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, dokonała nabycia z Holandii do Norwegii znacznej ilości środków odurzających w postaci kokainy w ilości łącznej 1.4 kg,
  • w kwietniu 2012 roku, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia z Holandii do Szwecji znacznej ilości środków odurzających w postaci kokainy w ilości łącznej 1,4 kg,
  • w sierpniu 2012 roku, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, dokonała nabycia z Holandii do Norwegii znacznej ilości środków odurzających w postaci kokainy w łącznej ilości ok. 1 kilograma ukrytych w różnych otworach ciała,
• na przestrzeni czerwca 2012 roku i lipca 2012 roku w Holandii w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, trzykrotnie ułatwiła innej osobie nabycie z Holandii do Norwegii środków odurzających w postaci kokainy w ten sposób, że przetransportowała swoim samochodem wymienioną z Hagi do Rotterdamu w celu umożliwienia jej tamże wprowadzenia kokainy do przewodu pokarmowego z zamiarem dalszego jej przemytu,
• w okresie od czerwca 2012 roku do sierpnia 2012 roku w Holandii w zamiarze, aby inna osoba dokonała, czynu zabronionego, trzykrotnie ułatwiła innej osobie nabycie z Holandii do Norwegii środków odurzających w postaci kokainy w ten sposób, że przetransportowała swoim samochodem wymienioną z Hagi do Rotterdamu w celu umożliwienia jej tamże wprowadzenia kokainy do przewodu pokarmowego z zamiarem dalszego jej przemytu.

Nadto Sąd I instancji uznał oskarżoną winną tego, że w sierpniu 2012 roku w Holandii, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadała znaczną ilość środków odurzających w postaci kokainy i heroiny o łącznej wadze 2,5 kilograma.

            Za tak przypisane czynu oskarżonej wymierzono karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności i 300 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 50 złotych. Orzeczono także przepadek korzyści majątkowej.

Apelację od wyroku wniosła obrona.