Publikacja wyroku w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienie przeciwko klubowi sportowemu.

W dniu 21 listopada 2025 r. o godz. 13.30, s. V, odbędzie się publikacja wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku w sprawie  I ACa 364/25 dotyczącej  powództwa o zapłatę odszkodowania i zadośćuczynienia w związku ze śmiercią małoletniej córki i bratanicy powódek podczas treningu jazdy na nartach wodnych. 

W sprawie tej powódki (matka oraz ciotka zmarłej) uzasadniając żądania pozwu twierdziły, że na skutek niezapewnienie przez pozwany „…Klub sportowy z A.” odpowiedniego sprzętu ochronnego w postaci kasku doszło do śmierci ich małoletniej córki i bratanicy podczas treningu jazdy na nartach wodnych. Ponadto w ich ocenie pozwany ponosi odpowiedzialność również na zasadzie ryzyka, gdyż szkoda powstała w wyniku ruchu pojazdu mechanicznego należącego do pozwanego.

Pozwany „…Klub Sportowy z A.”, kwestionując powyższe twierdzenia, wnosił o oddalenie powództwa w całości.

Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 28 października 2024 r. w sprawie o sygn. akt I C 262/24 oddalił oba powództwa i zasądził od powódek na rzecz pozwanego kwotę 10.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Z ustaleń Sądu Okręgowego wynikało, że mająca 10 lat córka i bratanica powódek uczęszczała do pozwanego Klubu Sportowego w A. na naukę jazdy na nartach wodnych. Podczas jednego z treningów w dniu 3.07.2021 r. doszło do wypadku, gdzie małoletnia na skutek utraty równowagi uderzyła plecami o taflę wody, wskutek czego doznała obrażeń wewnętrznych (krwawienia podpajeczynówkowego, krwawienia do komór mózgowych i najprawdopodobniej podwichnięcia połączenia szczytowo-potylicznego), które to obrażenia w połączeniu z niedotlenieniem ośrodkowego układu nerwowego skutkowały jej zgonem w dniu 8.07.2021 r. Prowadzone zaś w sprawie tego wypadku śledztwo zostało ostatecznie umorzone na mocy postanowienia Prokuratora Rejonowego z dnia 21 listopada 2022 r.

Uwzględniając powyższe fakty Sąd Okręgowy po uprzednim odwołaniu się do przepisów 415 k.c. oraz art. 361 § 1 k.c. uznał, że powódki nie wykazały adekwatnego związku przyczynowego między zaniechaniem pozwanego, a ich szkodą. Nie udowodniły bowiem, że gdyby nawet małoletnia pływała na nartach wodnych w kasku ochronnym za motorówką prowadzoną w odmienny sposób, niż ten w który sterował nią pracownik pozwanego – oceniony pozytywnie przez biegłych sądowych opiniujących w ramach śledztwa prowadzonego przez Prokuraturę Rejonową, to do wypadku by nie doszło oraz nie udowodniły że skutek tego wypadku wystąpił w wyniku braku odpowiedniej aktywności pozwanego – jego pracownika, ponieważ małoletnią można było wyciągną z wody na pokład łodzi motorowej jeszcze szybciej niż to faktycznie uczyniono i wówczas nie doszłoby u niej do podtopienia ostatecznie prowadzącego do jej śmierci.  Zdaniem Sądu I instancji córka i bratanica powódek w dniu 3 lipca 2021 roku brała udział w treningu dość ekstremalnego sportu wodnego, obarczonego znacznym ryzykiem upadku, do którego ostatecznie doszło, jednakże w ocenie Sądu, w wyniku nieszczęśliwego wypadku, któremu pozwany nie mógł zapobiec mimo zachowania wszystkich wymogów bezpieczeństwa i zapewnienia małoletniej właściwych warunków do odbywania wskazanych treningów.   Sąd Okręgowy uznał tym samym, że strona powodowa nie wykazała w niniejszej sprawie, by pozwany nie spełnił jakiegokolwiek obowiązku jaki na nim ciążył w związku z prowadzeniem zajęć nauki pływania na nartach wodnych małoletnich kursantów, a zatem by do wypadku z dnia 3 lipca 2021 roku doszło w wyniku zaniechania pozwanego, braku jego wiedzy, nieprzestrzegania ustalonych i obowiązujących zasad lub reguł dotyczących prowadzenia wskazanych zajęć sportowych, zaopatrywania kursantów w nieodpowiedni sprzęt, prowadzenia zajęć na nieodpowiednim akwenie wodnym, czy też z niewłaściwego zorganizowania jego pracy poprzez zatrudnienie osób nieposiadających odpowiednich kalifikacji i umiejętności, co było konieczną przesłanką dla przypisania „…Klubowi Sportowemu” w A. winy, a w konsekwencji przyjęcia jego odpowiedzialności za odniesioną przez powódki szkodę.

Sąd Okręgowy nie dopatrzył się również alternatywnej podstawy odpowiedzialności pozwanego, zasadzonej w art. 436 § 1 k.c. W toku niniejszego postępowania powódki nie wykazały bowiem, by wypadek z dnia 3 lipca 2021 roku zaistniał wskutek poruszania się pojazdu mechanicznego jakim jest łódź motorowa, za pomocą której holowano kursantów pozwanego, gdyż z materii dowodowej zgromadzonej w aktach rozpoznawanej sprawy jednoznacznie wynika, że przyczyną przedmiotowego zdarzenia szkodowego był upadek małoletniej spowodowany utratą przez nią równowagi.

Sąd Apelacyjny rozpoznaje apelację wniesioną przez powódki, które domagają się zmiany wyroku i uwzględnienia powództwa w całości.