W dniu 11 marca 2015r. Sąd Apelacyjny rozpoznał apelacje obu stron wniesione w sprawie dotyczącej roszczeń związanych z odpowiedzialnością za lekarski błąd w diagnozie. Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy.

            Z ustnych motywów rozstrzygnięcia wynika, że nie stwierdzono zarzucanych uchybień proceduralnych, skutkujących nieprawidłowymi ustaleniami faktycznymi w zakresie prawdopodobieństwa przeżycia lub wydłużenia życia matki powodów.

            Sąd odwoławczy wyjaśnił, że to prawdopodobieństwo jest elementem związku przyczynowego pomiędzy zawinionym działaniem lekarza zatrudnionego w pozwanym szpitalu, a krzywdą i szkodą poniesioną przez powodów. Istnienie tego związku ustalił Sąd Okręgowy, przesądzając o odpowiedzialności pozwanego.         

Okoliczność tę miał też na uwadze określając wielkość krzywdy, a w dalszej kolejności wysokość zadośćuczynienia. Uwzględnił także wszystkie inne istotne elementy wpływające na kwotę zadośćuczynienia, które spełnia funkcję kompensacyjną i stanowi realną wartość, a jednocześnie nie prowadzi do nadmiernego wzbogacenia powodów. Sąd Apelacyjny nie stwierdził, aby wysokość zadośćuczynienia była rażąco zawyżona lub rażąco zaniżona, a tylko w takiej sytuacji możliwa byłaby ingerencja sądu odwoławczego.

            Prawidłowo została też ustalona szkoda w postaci znacznego pogorszenia sytuacji życiowej powodów oraz wysokość mającego ją zrekompensować odszkodowania.

Wyrok jest prawomocny.