W dniu 2 czerwca 2016r., po przeprowadzeniu rozprawy odwoławczej, Sąd Apelacyjny w Białymstoku co do zasady utrzymał w mocy wyrok 12 lat pozbawienia wolności dla Michała W., skazanego nieprawomocnie przez Sąd Okręgowy w Olsztynie za spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ze skutkiem śmiertelnym (sygn. akt II AKa 48/16).

Z ustnych motywów wyroku podanych przez sędziego sprawozdawcę wynika, że sąd I instancji prawidłowo ustalił stan faktyczny, w tym także w zakresie strony podmiotowej czynu, która była kwestionowana w apelacji prokuratora. Niewątpliwie oskarżony nie chciał zabić pokrzywdzonego, a jedynie spowodować u niego ciężkie obrażenia ciała. Sporna pozostawała natomiast kwestia, czy przewidując możliwość wystąpienia takiego skutku, godził się na to, czy też nie. Szereg okoliczności przytoczonych przez prokuratora mogłoby wskazywać na zamiar ewentualny zabójstwa, lecz inne występujące w sprawie, równie ważkie okoliczności, prowadzą do wniosku przeciwnego, m.in. odstąpienie od dalszego bicia pokrzywdzonego, brak racjonalnego motywu zabójstwa. Całokształt tych okoliczności stał się podstawą przyjętej przez Sąd Okręgowy kwalifikacji prawnej, którą sąd odwoławczy podzielił.

Niezasadna okazała się także apelacja obrońcy Michała W., domagającego się złagodzenia wymierzonej mu kary pozbawienia wolności. Mając na uwadze wszystkie okoliczności obciążające, m.in. brutalność działania oskarżonego oraz jego uprzednią karalność, kara 12 lat pozbawienia wolności, choć surowa, jest adekwatna do stopnia zawinienia sprawcy oraz społecznej szkodliwości czynu.

Zmiana wyroku dotyczyła zastosowania art. 4 k.k., jako że w dacie orzekania obowiązują przepisy inne niż w czasie popełnienia przestępstwa. Dlatego też wyrok uzupełniono o wskazanie przepisów względniejszych dla sprawcy, tj. obowiązujących w chwili czynu.

Wyrok jest prawomocny. W sprawie może zostać złożony nadzwyczajny środek zaskarżenia w postaci kasacji.