Rzecznik Prasowy - SSA Janusz Sulima

tel. 85 743 07 24
tel. kom. 605 600 676
e-mail: rzecznik_prasowy@bialystok.sa.gov.pl
pok. 313


W dniu 9 listopada 2021r. godz. 12.45 s. IV Sąd Apelacyjny zajmie się sprawą śmierci mężczyzny w Grajewie (sygn.. akt II AKa 216/21).

W dniu 28 października 2021r., godz. 11.30., s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę o zabójstwo (sygn. akt   II AKa 137/21).

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 26 października 2021r., godz. 14.00, s. IV rozpozna sprawę mężczyzny oskarżonego o czyn z art. 156 § 3 k.k. (sygn.. akt II AKa 187/21).

Sąd Apelacyjny w Białymstoku nie uwzględnił apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej i utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w sprawie kobiety oskarżonej o usiłowanie spowodowania ciężkiego uszczerbku  na zdrowiu (sygn. akt II AKa 171/21).

Sąd Apelacyjny w Białymstoku postanowił dopuścić dowód z uzupełniającej pisemnej opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów i psychologa na okoliczność czy treść wyjaśnień złożonych na rozprawie przez oskarżonego wpływa na wnioski zawarte w dotychczasowych opiniach co do jego stanu zdrowia psychicznego in tempore crimini w kontekście zarzutu zawartego w apelacji obrońcy oskarżonego. Nowy termin rozprawy zostanie wyznaczony z urzędu po sporządzeniu opinii.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie sygn. akt II AKa 171/21 dotyczącej m.in. usiłowania spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu odroczył wydanie wyroku do dnia 21 października 2021 r., godz. 13.30., s. IV.

W dniu 19 października 2021r., godz. 12.45 Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę mężczyzny oskarżonego m.in. o zabójstwo byłej partnerki (sygn.. akt II AKa 151/21).

Sąd Okręgowy w Olsztynie uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 12 września 2018 r. około godziny 22.00 w Mrągowie działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia, dokonał zabójstwa pokrzywdzonej w ten sposób, że za pomocą broni palnej w postaci pistoletu BROWNING i naboi pistoletowych kal. 9 mm spowodował u wymienionej osiem ran postrzałowych, w tym ranę na bocznej lewej powierzchni tułowia, rany na bocznej lewej powierzchni klatki piersiowej, rany na plecach w linii łopatkowej lewej oraz ranę postrzałową prawego przedramienia i uszkodzenia postrzałowe obu płuc, serca, wątroby, żołądka i lewej kopuły przepony z krwiakami jam opłucnowych i jamy otrzewnej oraz rany IV i V lewego międzyżebrza, złamanie III, V i XII lewego żebra, wieloodłamowe złamania I i II prawego żebra, rany I i II prawego międzyżebrza oraz złamanie trzonu mostka, przy czym rany postrzałowe klatki piersiowej uszkadzające serce i oba płuca były przyczyną nagłej, gwałtownej śmierci pokrzywdzonej, tj. czynu z art. 148 § 1 k.k., za co skazał go i wymierzył mu karę dożywotniego pozbawienia wolności.

Mężczyzna został też skazany za uporczywe nękanie byłej konkubiny (art. 190a § 1 k.k.), groźby karalne (art. 190 § 1 k.k.) nielegalne posiadanie broni palnej i amunicji (art. 263 § 2 k.k.) oraz uporczywe używanie bez wymaganego pozwolenia urządzenia radiowego nadawczo-odbiorczego pracującego w zakresach częstotliwości zastrzeżonych dla policji (art. 208 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo telekomunikacyjne) na kary jednostkowe od 6 miesięcy do 2 lat pozbawienia wolności.

Sąd I instancji wymierzył oskarżonemu karę łączną dożywotniego pozbawienia wolności.

Z poczynionych ustaleń wynika, że motywem powyższych zdarzeń była zazdrość oskarżonego, który nie chciał pogodzić się z rozstaniem z pokrzywdzoną.

Sąd Apelacyjny rozpozna apelacje prokuratora i pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych (co do kary) oraz obrońcy oskarżonego (co do winy).

W dniu 19 października 2021r. , godz. 10.30., s. IV sąd Apelacyjny rozpozna sprawę kobiety oskarżonej o usiłowanie spowodowania ciężkiego uszczerbku  na zdrowiu (sygn.. akt II AKa 171/21). Tłem zdarzenia miała być zazdrość o nową partnerkę byłego konkubenta.

Sąd Okręgowy w Olsztynie uznał oskarżoną za winną tego, że w dniu 10 października 2020 roku około godz. 15:00 w Węgorzewie działając umyślnie z zamiarem ewentualnym spowodowania u pokrzywdzonej ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu, ciężkiego kalectwa i trwałego istotnego zeszpecenia zadała pokrzywdzonej ciosy nożem o długości ostrza 14,5 cm, w tym w policzek, w okolice czołowo – ciemieniową po stronie prawej i kark w następstwie czego pokrzywdzona, doznała rany ciętej prawego policzka, nacięcia skóry w okolicy czołowo – ciemieniowej prawej, rysowatego otarcia naskórka na karku i płytkiej rany ciętej dłoniowej powierzchni lewej ręki, które naruszyły czynności narządów jej ciała na czas poniżej 7 dni, lecz zamierzonego skutku nie osiągnęła na skutek podjętej przez pokrzywdzoną obrony i skutecznego obezwładnienia jej przez inną osobę, czym wyczerpała dyspozycję z  art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to skazał ją, wymierzając karę 3 lat pozbawienia wolności.

Ponadto oskarżona została skazana za kierowanie gróźb karalnych wobec byłego konkubenta i jego nowej partnerki (art. 190 § 1 k.k.) na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz zniszczenie ubrań byłego konkubenta (art. 288§ 2 k.k.) na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżonej wymierzono karę łączną w wymiarze 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd odwoławczy rozpozna apelacje obrońcy oskarżonej.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku, w wyniku uwzględnienia apelacji prokuratora, zmienił częściowo opis i kwalifikację czynu przypisanego jednemu z oskarżonych w sprawie o napaść na małżeństwo w lesie w okolicach Ostrowi Mazowieckiej (sygn.. akt II AKa 173/21), uznając go winnym nie tylko pobicia pokrzywdzonych, ale też współudziału w przestępstwie rozboju, którego przedmiotem była broń palna należącą do pokrzywdzonego. Z zeznań tego mężczyzny  wynika jednoznacznie, że obaj sprawcy, stosując wobec niego  przemoc, zabrali mu broń, za pomocą której chciał się przed nimi bronić. Jednocześnie nie sposób uznać, że ich działanie miało na celu jedynie odparcie ataku pokrzywdzonego, skoro po zdarzeniu nie wyrzucili jej, ani nie zgłosili tego zajścia na Policję. Zabrali broń, strzelali z niej, została ona później odnaleziona z samochodzie jednego z oskarżonych, co jednoznacznie świadczy o tym, że ich celem była kradzież broni.  Za tak zakwalifikowane przestępstwo, stosując instytucję nadzwyczajnego złagodzenia kary, sąd odwoławczy wymierzył temu oskarżonemu karę 1 roku bezwzględnego pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny  w wysokości  po 30 zł. Sędzia sprawozdawca podkreślił, że okoliczności zdarzenia, stopień winy tego sprawcy oraz stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu nie pozwalał na zastosowanie probacji w formie warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary

Jednocześnie sąd Apelacyjny nie uwzględnił apelacji obrońcy drugiego z oskarżonych, który domagał się uznania, że działanie tego sprawcy było przekroczeniem granic obrony koniecznej.  Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje w żadnej mierze podstaw  do uznania, że w którymkolwiek momencie zajścia pokrzywdzony stał się atakującym, a życie lub zdrowie oskarżonych było zagrożone.

Wyrok jest prawomocny.