Sąd Apelacyjny w Białymstoku

W dniu 11 grudnia 2025 roku o godz. 11:15 s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą dotyczącą zdarzenia, do którego doszło w grudniu 2022 roku w jednym z mieszkań na terenie Suwałk, gdzie oskarżony zadał pokrzywdzonemu cios ostrym narzędziem w klatkę piersiową, powodując poważne obrażenia prowadzące do śmierci.

Sąd I instancji uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu kwalifikowanego jako ciężki uszczerbek na zdrowiu ze skutkiem śmiertelnym i wymierzył mu karę 10 lat pozbawienia wolności.

Ustalono, że oskarżony był osobą samotną, bez stałej pracy i miejsca zamieszkania, nadużywał alkoholu, a w okresie poprzedzającym zdarzenie mieszkał u znajomego. Tam też przebywał pokrzywdzony. W mieszkaniu dochodziło do konfliktów, które wcześniej nie stwarzały zagrożenia dla życia lub zdrowia.

W dniu zdarzenia, po wspólnym spożywaniu alkoholu, oskarżony impulsywnie chwycił nóż o długości ostrza co najmniej 16 cm i zadał jeden cios w klatkę piersiową pokrzywdzonego. Rana była głęboka, drążyła struktury śródpiersia, powodując masywne krwawienie do dróg oddechowych i jam opłucnowych powodując ostrą niewydolność krążeniowo-oddechową, skutkującą śmiercią.

W ocenie sądu I instancji, całość zachowania oskarżonego wskazuje na świadome i celowe spowodowanie rany zagrażającej życiu, przy jednoczesnym braku zamiaru pozbawienia życia ofiary. Sąd meriti szczegółowo analizował wszystkie okoliczności sprawy, w tym rodzaj i rozmiar użytego narzędzia, umiejscowienie ciosu, siłę uderzenia, wcześniejsze relacje między oskarżonym a pokrzywdzonym oraz wpływ alkoholu i cechy osobowości sprawcy. Wnioski te pozwoliły stwierdzić, że czyn był skutkiem impulsywnego działania w konflikcie, a nie planowanego zamiaru pozbawienia życia.

Apelację od wyroku złożył obrońca oskarżonego, który przed Sądem I instancji wnosił o uniewinnienie oskarżonego lub zakwalifikowanie czynu jako nieumyślne spowodowanie śmierci (art. 155 k.k.) i prokurator, który domagał się wówczas kary 15 lat pozbawienia wolności.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyznaczył na dzień 2 grudnia 2025 roku o godz. 10:30 s. IV rozprawę odwoławczą w sprawie dotyczącej oskarżonego, któremu zarzucono usiłowanie zabójstwa oraz spowodowanie ciężkich obrażeń ciała dwójki pokrzywdzonych. Proces toczy się ponownie po uchyleniu prawomocnego wyroku w drodze kasacji przez Sąd Najwyższy z uwagi na nienależytą obsadę sądu I instancji.

Sprawa dotyczy wydarzeń z nocy 14 listopada 2021 r. w Szczytnie, kiedy – jak ustalił Sąd I instancji – dziewiętnastoletni wówczas oskarżony, działając z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia, miał przewrócić pokrzywdzoną na podłoże trawiaste, przygnieść ją swoim ciałem oraz dusić, ściskając za szyję. Następnie miał z dużą siłą wielokrotnie kopać ją obutą nogą w głowę oraz uderzać pięściami, również po utracie przez nią przytomności. W wyniku tych działań pokrzywdzona doznała masywnego stłuczenia powłok głowy i twarzy, złamania ściany przyśrodkowej oczodołu lewego, ściany górnej zatoki szczękowej lewej, kości nosowej prawej, całkowitego zwichnięcia pięciu zębów siecznych szczęki, bocznego zwichnięcia dwóch kolejnych zębów ze złamaniem części zębodołowej żuchwy, licznych podbiegnięć krwawych oraz stłuczeń kończyn. Obrażenia te skutkowały naruszeniem czynności narządów ciała na okres dłuższy niż siedem dni. Oskarżony usiłował dokonać jej zabójstwa, lecz nie osiągnął zamierzonego skutku – jak ustalił sąd – zaniechał dalszego działania, będąc przekonany, że nastąpiła śmierć pokrzywdzonej. Za przypisany  czyn, zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zbiegu z art. 157 § 1 k.k.  wymierzono oskarżonemu karę 8 lat pozbawienia wolności.

W nocy z 13 na 14 listopada 2021 r. oskarżony miał również uderzyć pięścią drugiego pokrzywdzonego, powodując złamanie wyrostka kłykciowego żuchwy oraz złamanie fragmentu korony jednego zęba, co również stanowiło naruszenie czynności narządów ciała na okres powyżej siedmiu dni. Za ten czyn z art. 157 § 1 k.k. skazano oskarżonego na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzekając karę łączną 8 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Ponadto sąd orzekł obowiązek zapłaty na rzecz pokrzywdzonej 100.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 40.000 zł tytułem częściowego naprawienia szkody. Na rzecz  pokrzywdzonego zasądzono 10.000 zł zadośćuczynienia oraz 1.047,54 zł tytułem naprawienia szkody w całości. Sąd orzekł także środki karne w postaci zakazu kontaktowania się i zbliżania do pokrzywdzonych w okresach odpowiednio 10 lat i 5 lat.

Apelacje od wyroku złożyli obrońcy oskarżonego.

Na dzień 03 grudnia 2025 roku w Sądzie Apelacyjnym w Białymstoku wyznaczona została rozprawa, podczas której rozpoznane zostaną apelacje od wyroku dotyczącego funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej oraz osób współpracujących z grupą przestępczą.

Oskarżeni (w sumie 15 osób), w tym funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej, usłyszeli łącznie 47 zarzutów. Zostali skazani przez Sąd Okręgowy w Białymstoku w związku z działaniem w zorganizowanej grupie przestępczej. Przestępstwa dotyczyły nadużywania stanowisk publicznych i współpracy z przemytnikami w celu osiągania korzyści majątkowej. Sąd podkreślił, że oskarżeni wykorzystywali swoje stanowiska, w tym kierownicze funkcje w oddziałach celnych, aby ułatwiać przemyt towarów, przyjmować łapówki oraz manipulować procedurami celnymi.

W ramach prowadzonego postępowania ustalono, że grupa przestępcza systematycznie działała na granicy polsko-białoruskiej, koordynując działania funkcjonariuszy z przemytnikami. Oskarżeni nakłaniali innych funkcjonariuszy do popełniania czynów zabronionych, świadomie korzystając ze swojej pozycji i kontaktów służbowych. Sąd zwrócił uwagę na szczególną zuchwałość oskarżonych i ich uporczywość w popełnianiu przestępstw, które trwały przez znaczny okres czasu, a zakończyły się jedynie dzięki działaniom organów ścigania, nie z dobrej woli oskarżonych.

Oskarżonym wymierzono kary pozbawienia wolności, a także grzywny. W niektórych przypadkach zastosowano warunkowe zawieszenie wykonania kary.

Dodatkowo, w związku z działaniem z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd orzekł przepadek równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa oraz nałożył zakaz zajmowania stanowisk w urzędach państwowych, podkreślając wagę społecznej szkodliwości czynów.

W sprawie apelują obrońcy oskarżonych.