Sąd Apelacyjny w Białymstoku

W dniu 10 lipca 2025 roku, o godz. 09:00 w sali IV Sądu Apelacyjnego w Białymstoku zostanie rozpoznana sprawa mężczyzny oskarżonego o przestępstwa związane z udziałem w zorganizowanej grupie przestępczej oraz wprowadzaniem do obrotu znacznych ilości środków odurzających.

Oskarżony został uznany przez Sąd I instancji za winnego czynu z art. 258 § 1 k.k., polegającego na tym, że w okresie od co najmniej stycznia 2023 r. do lipca 2023 r. na terenie województwa podlaskiego (w tym w Suwałkach, Sejnach, Augustowie) oraz na obszarze innych województw, brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej o zmiennej strukturze i hierarchicznym układzie, kierowanej przez inną osobę. Grupa  zajmowała się wytwarzaniem, przetwarzaniem, obrotem oraz odpłatnym udzielaniem znacznych ilości substancji psychotropowych i środków odurzających.

Ponadto oskarżony w ramach działalności grupy przestępczej, w tym samym okresie i na terenie Suwałk oraz Augustowa, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uczestniczył w obrocie marihuaną w ilości co najmniej 700 gramów o wartości detalicznej nie mniejszej niż 35.000 złotych. Narkotyki odbierał bezpośrednio od osoby kierującej grupą lub za pośrednictwem, a następnie przekazywał uzyskane ze sprzedaży środki pieniężne, osiągając z tego procederu zysk nie mniejszy niż 12.600 złotych. Sąd przyjął, że z popełniania przestępstwa uczynił on sobie stałe źródło dochodu. Czyn ten zakwalifikowano jako przestępstwo z art. 56 ust. 3 w zw. z ust. 1 w zb. z art. 59 ust. 1, art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k., art. 12 § 1 k.k. oraz art. 65 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 26 lutego 2025 roku wydanym w sprawie II K 91/25 skazał oskarżonego za oba czyny i wymierzył mu odpowiednio: za udział w zorganizowanej grupie przestępczej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, a za udział w obrocie znacznych ilości narkotyków – karę 3 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 150 stawek dziennych, przyjmując jedną stawkę jako równą 30 zł. Na mocy przepisów o karze łącznej orzeczono karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd stosując przepis art. 60 § 3 k.k. czyli co do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, który ujawnił informacje dotyczące osób uczestniczących w jego popełnieniu oraz istotne okoliczności czynu, orzekł o karze z nadzwyczajnym jej złagodzeniem , a ponadto, mimo orzeczenia kary przekraczającej 1 rok pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary łącznej warunkowo zawiesił  na okres próby wynoszący 5 lat oddając oskarżonego pod dozór kuratora sądowego.

Dodatkowo sąd orzekł wobec oskarżonego przepadek równowartości osiągniętej korzyści majątkowej, świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej  oraz nawiązkę na rzecz ośrodka leczenia terapii uzależnień.

Apelację od wyroku Sądu I instancji wniósł oskarżyciel publiczny.

W dniu 8 lipca 2025 roku o godz. 12:00 w sali IV Sądu Apelacyjnego w Białymstoku odbędzie się pierwsza rozprawa dotycząca sprawy mężczyzny, który z oszustw turystycznych uczynił  stałe źródło dochodu.

Oskarżony stanął pod zarzutami wielokrotnego popełnienia przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. Z ustaleń postępowania wynika, że działał on według następującego schematu: podając się za przedstawiciela przedsiębiorstwa formalnie zarejestrowanego na jego żonę, oferował organizację wyjazdów turystycznych, wprowadzając klientów w błąd co do przeznaczenia przekazywanych mu środków pieniężnych. W rzeczywistości środki te nie były przekazywane organizatorom, a wstępne rezerwacje w systemach biur podróży nie były opłacane.

Ponadto oskarżony miał zaciągać pożyczki, wprowadzając pożyczkodawców w błąd co do rzeczywistego zamiaru ich spłaty.

Sąd Okręgowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 10 października 2024 roku (sygn. akt II K 121/23), uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych czynów (z wyjątkiem pięciu spośród stu czternastu zarzutów, w odniesieniu do których oskarżony został uniewinniony) i wymierzył mu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 350 stawek dziennych, przy czym wysokość jednej stawki ustalono na kwotę 50 zł. Sąd orzekł również obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych.

Od powyższego orzeczenia apelację wniósł obrońca oskarżonego.

W dniu 8 lipca 2025 roku o godzinie 10:00 w Sądzie Apelacyjnym w Białymstoku odbędzie się kolejna rozprawa apelacyjna w sprawie dwóch mężczyzn oskarżonych o pobicie uczestnika zabawy tanecznej, do czego doszło w dniu 11 września 2022 roku w miejscowości Nur.

W I instancji Sąd Okręgowy w Ostrołęce uznał oskarżonych, będących wówczas pracownikami ochrony, za winnych czynu z art. 158 § 2 k.k. Ustalono, że działając wspólnie i w porozumieniu, zadali oni pokrzywdzonemu liczne ciosy, szarpali go i zrzucili ze schodów, powodując u niego poważne obrażenia zagrażające życiu. Jeden z oskarżonych zadawał pokrzywdzonemu ciosy, podczas gdy drugi go przytrzymywał, uniemożliwiając obronę. Mimo że widział, co robi jego wspólnik, nie podjął próby powstrzymania ataku – trwającego przez stosunkowo długi czas.

Sąd wymierzył pierwszemu oskarżonemu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a drugiemu karę 1 roku pozbawienia wolności, wykonanie której zawiesił na okres próby 2 lat. Orzekł również o obowiązku naprawienia szkody w łącznej wysokości 80 000 złotych oraz zakaz wykonywania zawodu pracownika ochrony odpowiednio na okresy 3 i 5 lat.

Apelacje od wyroku wnieśli obrońcy oskarżonych oraz pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego.

W dniu 3 lipca 2025 roku Sąd Apelacyjny w Białymstoku utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce, na mocy którego oskarżony mężczyzna narodowości ukraińskiej został skazany za zabójstwo na karę 25 lat pozbawienia wolności.

Podając ustne motywy rozstrzygnięcia, Sędzia sprawozdawca wskazał, że wina oskarżonego nie budzi w tej sprawie wątpliwości. Czynności dowodowe przeprowadzone w postępowaniu odwoławczym jedynie potwierdziły słuszność zaskarżonego wyroku. W świetle zgromadzonego materiału apelacja obrońcy nie mogła zostać uwzględniona. Sąd Okręgowy ocenił dowody zgodnie z zasadami racjonalnego rozumowania i nie naruszył żadnych innych przepisów postępowania.

Głównym dowodem w tej sprawie okazały się wyjaśnienia oskarżonego, który w trzech pierwszych przesłuchaniach przeprowadzonych w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zbrodni, podał jej motyw, opisał przebieg zdarzenia, wskazał miejsce, w którym wyrzucił ubrania zabrudzone krwią ofiary. Na późniejszym etapie postępowania oskarżony próbował przerzucić winę na swojego znajomego, ale tej linii obrony słusznie  Sąd I instancji nie uznał za wiarygodną. Analiza wyjaśnień oskarżonego w kontekście pozostałych zgromadzonych dowodów nie pozostawiała wątpliwości, że pierwotne przyznanie się było zgodne z prawdą, a w trakcie przesłuchań oskarżony miał zapewnioną swobodę wypowiedzi.

Wyrok jest prawomocny.