Sąd Apelacyjny w Białymstoku

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 7 października 2025 roku o godz. 12:00 s. IV zajmie się sprawą dwóch mężczyzn, których Sąd I instancji uznał za winnych dokonania rozboju z użyciem niebezpiecznych narzędzi.

Do zdarzenia doszło 18 sierpnia 2024 roku w jednej z miejscowości na terenie gminy Olecko. Z ustaleń Sądu Okręgowego w Suwałkach wynika, że oskarżeni działali wspólnie, używając kijów bejsbolowych — drewnianego i metalowego — którymi wielokrotnie uderzali pokrzywdzonego, głównie w okolice nóg. Następnie, po doprowadzeniu go do upadku, zabrali jego saszetkę, w której znajdowały się m.in. portfel z dokumentem tożsamości, około 300 zł, powerbank oraz kabel USB. W wyniku zdarzenia pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci tłuczeń kończyn dolnych i pośladków, drobnego stłuczenia głowy oraz powstania podbiegnięć krwawych. Obrażenia te spowodowały rozstrój zdrowia trwający poniżej siedmiu dni.

Pierwszy z oskarżonych został uznany za winnego przestępstwa rozboju z użyciem niebezpiecznego narzędzia, nielegalnego wejścia w posiadanie dokumentu tożsamości oraz spowodowania uszczerbku na zdrowiu. Sąd wymierzył mu karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Drugi z oskarżonych odpowiadał za ten sam czyn, jednak działał w warunkach multirecydywy określonej w art. 64 § 2 k.k., mając na koncie wcześniejsze wyroki za rozboje i pobicia z użyciem niebezpiecznego przedmiotu. W jego przypadku sąd wymierzył karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Apelacje od wyroku złożyli obrońcy obu oskarżonych.

W dniu 8 października 2025 roku Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę dotyczącą brutalnego rozboju, do którego doszło 1 kwietnia 2023 roku w Olsztynie.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem wydanym w dniu 20 grudnia 2023 roku w sprawie sygn. akt II K 119/23 uznał dwóch mężczyzn i kobietę za winnych tego, że działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonali zaboru mienia z użyciem przemocy i niebezpiecznego narzędzia. Bezpośrednio przed zdarzeniem pokrzywdzony oraz oskarżeni wspólnie spożywali alkohol. Następnie, jeden z mężczyzn chwycił pokrzywdzonego za szyję, drugi przystawił mu nóż do brzucha, a oskarżona w tym czasie przeszukała jego odzież. Sprawcy zabrali należące do pokrzywdzonego pieniądze w kwocie 200 zł i 10 euro, dowód osobisty, telefon komórkowy, słuchawki koloru żółtego oraz paczkę papierosów Rothmans 100 czerwone – o łącznej wartości około 400 zł.

Sąd uznał, że czyn ten wyczerpał znamiona zbrodni rozboju z użyciem niebezpiecznego narzędzia oraz nielegalnego wejścia w posiadanie dokumentu tożsamości, za co wobec dwóch oskarżonych – jednego z mężczyzn oraz kobiety – wymierzono kary po 3 lata pozbawienia wolności. Trzeci z oskarżonych dopuścił się przestępstwa w warunkach recydywy (art. 64 § 1 k.k.), będąc wcześniej karanym i odbywając karę pozbawienia wolności. W jego przypadku sąd orzekł karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Apelacje od wyroku złożyli obrońcy wszystkich trojga oskarżonych.

W dniu 29 września 2025 r. odbyła się publikacja w sprawie I AGa 151/23, dotyczącej powództwa spółki z o.o. przeciwko innej spółce z o.o. o zapłatę kwoty 365.402,69 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie z tytułu nienależytego wykonania umowy o monitorowanie obiektu (parkingu) należącego do powódki, na podstawie której pozwana zobowiązała się do konserwacji i utrzymania w stałej sprawności eksploatacyjnej urządzeń systemu monitoringu. Strony ustaliły, że obiekt będzie monitorowany przez całą dobę i w razie potrzeby na parking zostanie wysłana grupa interwencyjna. Z ustaleń Sądu Okręgowego wynikało, że w dniach 5, 6 i 7 marca 2022 r. na terenie obiektu został wielokrotnie wzbudzony alarm włamaniowy, a na nagraniach z monitoringu widoczne były osoby poruszające się wzdłuż ogrodzenia. Po wzbudzeniu alarmów nastąpił krótkotrwały zanik zasilania kamer i utrata obrazu z części z nich. Wzbudzenie alarmu oraz brak obrazu z części kamer zauważył dyżurny stacji monitorowania (pracownik pozwanej), który nie zdecydował się na wysłanie grupy interwencyjnej w celu zweryfikowania przyczyn wzbudzenia alarmu. W dniu 8 marca 2022 r. pracownicy powódki ujawnili, że na terenie monitorowanego obiektu doszło do kradzieży części samochodowych w znajdujących się tam pojazdach ciężarowych oraz uszkodzono ogrodzenie parkingu. Powódka zawiadomiła o kradzieży Policję oraz pozwaną. Śledztwo zostało umorzone z powodu niewykrycia sprawcy. Siedem uszkodzonych w wyniku kradzieży pojazdów należało do firmy zewnętrznej, która obciążyła odpowiedzialnością za szkodę powódkę, która ostatecznie dokonała naprawy pojazdów w zakresie szkód związanych z kradzieżami. Następnie wezwała pozwaną do zapłaty odszkodowania w związku ze szkodą powstałą na skutek nienależytego wykonania umowy ochrony.

Sąd Apelacyjny, po rozpoznaniu apelacji wniesionej przez powódkę od wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 12 września 2023 r. (sygn. akt V GC 19/23), którym oddalono powództwo i rozstrzygnięto o kosztach procesu – zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uwzględnił w całości powództwo o zapłatę kwoty 365.402,69 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie i rozstrzygnął o kosztach postępowania za obie instancje obciążając nimi stronę pozwaną.

W ustnych motywach swego rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że oddalenie powództwa przez Sąd pierwszej instancji było niezasadne zważywszy, że według ustaleń tego Sądu, powódka wykazała, iż strona pozwana nie realizowała umowy z należytą starannością, co spełniało przesłankę odpowiedzialności kontraktowej z art. 471 k.c. Sąd Okręgowy uznał jednak, że wysokość szkody poniesionej przez powodową spółkę nie została odpowiednio wykazana, co przesądziło o wyniku postępowania. Sąd Apelacyjny dopuścił tymczasem – zgodnie z wnioskiem skarżącej – dowód z opinii biegłego, który potwierdził zasadność roszczenia w wysokości 365.402,69 zł. Przyjmując zatem, że rozmiar szkody został jednoznacznie wykazany na etapie postępowania drugoinstancyjnego (a odpowiedzialność pozwanej co do zasady nie budziła wątpliwości Sądów obu instancji), Sąd Apelacyjny uwzględnił powództwo.

Wyrok jest prawomocny i stronie pozwanej przysługuje od niego skarga kasacyjna.