Do zdarzenia miało dojść w listopadzie 2017r. w mieszkaniu przy u. Poleskiej w Białymstoku. Z ustaleń Sądu Okręgowego wynika, że do mieszkania należącego do koleżanki oskarżonej, u której wynajmowała ona pokój, przyszło trzech mężczyzn. Wśród nich był pokrzywdzony, którego oskarżona wcześniej nie znała. Towarzystwo piło alkohol, zachęcając do tego kilkukrotnie oskarżoną, która ostatecznie przyłączyła się do nich i wypiła 3 butelki piwa. Po pewnym czasie pokrzywdzony, będąc pod znacznym już wpływem alkoholu, zaczął zachowywać się wobec oskarżonej niestosownie, pomimo jej protestów. Klepnął ją w pośladki, dotknął biustu, a kiedy odmówiła ona wspólnego tańca uderzył ja pięścią w żebra. Nikt z obecnych nie zareagował, wówczas kobieta wróciła do swego pokoju. Oskarżony poszedł za nią i nadal zachowywał się nachalnie i wyzywał ją wulgarnie.
Przed północą oskarżona przypomniała sobie, że nie stawiła się w II Komisariacie Policji w związku ze sprawowanym wobec niej dozorem. Całe towarzystwo pojechało wspólnie samochodem na komisariat. W drodze powrotnej doszło do kłótni i szarpaniny pomiędzy oskarżoną a pokrzywdzonym. W pewnym momencie kobieta, chcąc postraszyć pokrzywdzonego, wyjęła z kieszeni kurtki nóż introligatorski, wówczas mężczyzna chwycił ja za ręce, zaczęli się szarpać, a kobieta w niezamierzony sposób trzymanym nożem przecięła skórę na głowie pokrzywdzonego, powodując ranę ciętą policzka i okolicy skroniowo-żuchwowej. Rana obficie krwawiła, wskutek czego pokrzywdzony doznał wstrząsu krwotocznego stanowiącego chorobę realnie zagrażającą życiu. Pokrzywdzona na miejsce zdarzenia wezwała zespół ratunkowy, który udzielił pomocy medycznej. Po zakończeniu leczenia pokrzywdzonemu pozostała widoczna blizna długości około 16 cm stanowiąca istotne zeszpecenie.
Sąd Okręgowy uznając oskarżoną winną zranienia pokrzywdzonego uznał, że działała ona nieumyślnie, nie zachowując zasad ostrożności, czym wypełniła znamiona czynu z art. 156 § 2 k.k. Za tak przypisane przestępstwo wymierzył jej karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na 3-letni okres próby.
Sąd Apelacyjny rozpozna apelacje wniesione przesz prokuratora i obrońcę oskarżonej. Oskarżyciel publiczny domaga się uznania, że oskarżona działała umyślnie i przypisania jej przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i wymierzenia jej za to bezwzględnej kary 2 lat pozbawienia wolności. Natomiast obrońca oskarżonej wniósł o jej uniewinnienie.