Sąd Apelacyjny w Białymstoku uznał obie apelacje wniesione w sprawie II AKa 17/19 za zasadne. W konsekwencji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w ramach czynu przypisanego oskarżonemu uznał go za winnego tego, że posługując się bronią palną – pistoletem typu „TT” kal. 7,62 mm, oddał z tejże broni strzał w kierunku pokrzywdzonego, grożąc mu w ten sposób popełnieniem przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, przy czym groźba ta wzbudziła w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona tj. czynu z art. 190 § 1 k.k. i za to skazał go i wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności. W pozostałym zakresie wyrok został utrzymany w mocy.
Z ustnych motywów podanych przez sędziego sprawozdawcę wynika, że zgromadzony materiał dowodowy był niewystarczający, aby móc przypisać oskarżonemu próbę dokonania zabójstwa i to w formie zamiaru bezpośredniego. Zgodnie zaś z zasadą in dubio pro reo wszelkie nie dające się usunąć wątpliwości należało rozstrzygnąć na korzyść oskarżonego. Z kolei okoliczności inkryminowanego zdarzenia, stopień jego społecznej szkodliwości oraz stopień winy oskarżonego uzasadniały wymierzenie mu najsurowszej przewidzianej przez ustawodawcę kary za czyn z art. 190 § 1 k.k.
Wyrok jest prawomocny.