W dniu 31 stycznia 2020r., godz. 9.30, s. II Sąd Apelacyjny rozpozna apelację pozwanego Zarządu Województwa Podlaskiego od wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku zasądzającego na rzecz powoda kwotę niemal 400 tys. zł tytułem odszkodowania (sygn. akt I ACa 409/19).
Z ustaleń Sądu I instancji wynika, że w 2012r. powód brał udział w postępowaniu konkursowym na stanowisko dyrektora SP ZOZ OR w S. Podczas posiedzenia komisji konkursowej przeprowadzono indywidualne rozmowy z sześcioma kandydatami, po których przystąpiono do tajnego głosowania. Bezwzględną większością głosów na stanowisko dyrektora wskazano powoda, którego jednak nie powołano na to stanowisko, a po kilku miesiącach Zarząd Województwa Podlaskiego podjął uchwałę o unieważnieniu przedmiotowego postępowania konkursowego ze względu na zaistnienie okoliczności wskazujących na powiązania faktyczne przewodniczącego komisji konkursowej z osobą przystępującą do konkursu, które budzą uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności. W 2016r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, a skarga kasacyjna Zarządu Województwa Podlaskiego została oddalona.
W sprawie tej powód wniósł o zasądzenie od pozwanego Województwa Podlaskiego na swoją rzecz kwoty prawie 400 tys. zł tytułem odszkodowania za utracone korzyści w postaci dochodów, jakich został pozbawiony niezgodną z prawem uchwałą Zarządu Województwa Podlaskiego o stwierdzeniu nieważności postępowania konkursowego. Kwota ta stanowi różnicę między wysokością wynagrodzenia brutto jaką otrzymałby powód na stanowisku dyrektora SP ZOZ OR w S., a wysokością świadczenia emerytalnego brutto wypłacanego w tym okresie powodowi, którego wypłata w przypadku nawiązania stosunku pracy uległaby w tym okresie zawieszeniu.
Pozwany Zarząd Województwa Podlaskiego wniósł o oddalenie powództwa w całości podnosząc, że wyłonienie kandydatury powoda w postępowaniu konkursowym nie jest automatycznie równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy czy zawarciem umowy cywilnoprawnej, a stanowi jedynie podstawę żądania nakazania złożenia oświadczenia woli o nawiązaniu stosunku pracy, o co powód nie wnosił. Strony nigdy nie prowadziły negocjacji w celu ustalenia essentialia negotii umowy o pracę, a zatem roszczenie powoda jest przedwczesne. Tym samym brak jest normalnego związku przyczynowego między działaniem pozwanego a szkodą której wyrównania się domaga. W ocenie pozwanego powód nie wykazał w żaden sposób, że czynił jakiekolwiek starania, aby doszło między stronami do jakiegokolwiek stosunku zobowiązaniowego. Ponadto nie wykazał, aby przez ponad 5 lat czynił jakieś starania podjęcia innego zatrudnienia. Ostatecznie pozwany zarzucił powodowi nadużycie prawa, wskazując że celowo przez sześć lat biernie oczekiwał, aż kwota odszkodowania urośnie niemal do 400 000 zł.
Sąd Okręgowy uznał, że podjęcie przez Zarząd Województwa Podlaskiego nieważnej uchwały o stwierdzeniu nieważności postępowania konkursowego było bezpośrednią przyczyną nienawiązania stosunku pracy z powodem, a w konsekwencji pozbawiło dochodów przysługujących na stanowisku dyrektora SP ZOZ OR w S..
Zgodnie z treścią art. 417¹ § 2 k.c. jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Nie można także postawić powodowi skutecznego zarzutu bierności w oczekiwaniu na zakończenie postępowania przed sądem administracyjnym, a tym samym przyczynienia się do zwiększenia szkody. Zwracał się on do pozwanego z prośbą o powołanie go na stanowisko dyrektora SP ZOZ OR w S., jednakże prośba ta pozostała bez odpowiedzi. Powód starał się także o zatrudnienie na innych stanowiskach. Działania te jednakże zostały przerwane przez wypadek, który miał miejsce w lutym 2014 roku. Długotrwała rehabilitacja uniemożliwiła powodowi dalsze podchodzenie do konkursów, zaś wobec niezakończonego postępowania administracyjnego w przedmiocie unieważnienia uchwały pozwanego, bezcelowe było domaganie się powołania na stanowisko, na które konkurs został unieważniony. Dopiero oddalenie przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej Zarządu Województwa Podlaskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku otworzyło powodowi drogę do żądania naprawienia szkody wyrządzonej nieważną uchwałą pozwanego.
Wobec tego, że pozwany ostatecznie nie kwestionował wyliczeń powoda w kwestii różnicy dochodów, Sąd nie miał podstaw, by kwestionować kwotę dochodzonego odszkodowania i uwzględnił powództwo w całości.