W dniu 24 września 2020r., godz. 12.00 s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę mężczyzny oskarżonego o czyn z art. 156 § 3 k.k. (sygn. akt II AKa 74/20).
Sąd Okręgowy w B. uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 20 października 2019 r. o godz. 3.30 nad ranem w B. P., w centrum miasta, przewidując możliwość spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i godząc się na to, po rozbiegnięciu się zadał mu z dużą siłą uderzenie prawą ręką w twarz, w wyniku czego pokrzywdzony upadł do tyłu na betonowe podłoże i uderzył o nie głową doznając obrażeń ciała w postaci urazu głowy, na jaki złożył się krwiak tkanek miękkich w okolicy potylicznej, stłuczenie powłok miękkich sklepienia głowy na powierzchni wewnętrznej, złamanie kości nosa, złamanie kości pokrywy i podstawy czaszki, śladowe krwawienie nadtwardówkowe, krwawienie podtwardówkowe i podpajęczynówkowe z obecnością krwi w wewnątrzmózgowych przestrzeniach płynowych, stłuczenie biegunów przednich płatów czołowych, skroniowych, konaru móżdżku prawego, spoidła wielkiego mózgu po stronie prawej, przysadki mózgowej oraz mostu z towarzyszącym masywnym obrzękiem mózgu i rozmiękaniem tkanki mózgowej, który to uraz stanowił chorobę realnie zagrażającą życiu, prowadzącą do śmierci pnia mózgu i śmierci pokrzywdzonego w dniu 23 października 2019 r. o godz. 8.45, który to skutek mógł przewidzieć, tj. czynu z art. 156 § 3 k.k. i za to na mocy art. 156 § 3 k.k. skazał go na karę 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności.
Sąd I instancji zasądził też od oskarżonego na rzecz matki pokrzywdzonego kwotę 150.000 zł tytułem zadośćuczynienia.
Sąd Apelacyjny rozpozna apelacje wniesione przez obrońcę oskarżonego i pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej. Obrońca domaga się zmiany wyroku poprzez uznanie, że zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona czynu z art. 155 k.k. (nieumyślne spowodowanie śmierci) i wymierzenie mu za to łagodniejszej kary. Drugi ze skarżących zaskarżył wyrok jedynie w części dotyczącej orzeczonego zadośćuczynienia, wnosząc o podwyższenie jego wysokości do kwoty 300 tys. zł.