Sąd Apelacyjny uznał za bezzasadną apelację obrońcy oskarżonego w sprawie o oszustwo i pomoc w nielegalnym przerwaniu ciąży (sygn.. akt II AKa 94/21).
Kontrola odwoławcza nie potwierdziła zaistnienia jakichkolwiek uchybień w procedowaniu Sądu Okręgowego, który wszechstronnie ocenił materiał dowodowy i poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne skutkujące skazaniem oskarżonego mężczyzny za zarzucone mu czyny.
Odnośnie przypisanego mu przestępstwa oszustwa, polegającego na sprzedaży przez Internet środków wczesnoporonnych, które w rzeczywistości były witaminami lub suplementami diety, to oskarżony przyznał się do winy i złożył wiarygodne wyjaśnienia.
Natomiast o winie oskarżonego w zakresie czynu z art. 152 § 2 k.k. przesądziły stanowcze i jednoznaczne w treści zeznania trzech pokrzywdzonych kobiet, które zeznały, że zakupiły od oskarżonego środki wczesnoporonne. W przypadku dwóch z nich środki te wywołały oczekiwany skutek, chociaż ta okoliczność ma irrelewantne znaczenie dla odpowiedzialności karnej oskarżonego.
Odnośnie wymiaru kary sędzia sprawozdawca wyjaśnił, że zarówno wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe, jak i kara łączna w żadnej mierze nie mogą zostać uznane za rażąco surowe. Kary jednostkowe oscylują w dolnych granicach ustawowego zagrożenia za poszczególne przestępstwa, zaś kara łączna ukształtowana została w oparciu o zasadę asperacji, ale w kierunku absorpcji. Biorąc pod uwagę stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów, znaczna liczbę osób pokrzywdzonych, motywy jego działania oraz uprzednią karalność za podobne przestępstwa można pokusić się o stwierdzenie, że sankcja karna wymierzona oskarżonemu w tej sprawie jest wręcz stosunkowo łagodna.
Wyrok jest prawomocny.