Sąd Apelacyjny w Białymstoku utrzymał w mocy karę dożywotniego pozbawienia wolności wymierzoną dla sprawcy zabójstwa mężczyzny w Olsztynie (sygn.. akt II AKa 89/21). W ocenie sądu odwoławczego kara wymierzona przez Sąd I instancji, najsurowsza z możliwych przewidzianych przez ustawodawcę, jest w pełni adekwatna do okoliczności i społecznej szkodliwości popełnionej przez oskarżonego zbrodni, stopnia jego winy.  Oskarżony dobrze zaplanował i zorganizował dokonanie zabójstwa, działał w warunkach pełnego rozeznania. Podjął wiele czynności przygotowawczych, poszukiwał broni czarnoprochowej, zakupił, ją, oglądał filmy instruktażowe dotyczące obsługi rewolweru. Choć z osobą pokrzywdzonego nic go nie łączyło, to wybór ofiary wydaje się nieprzypadkowy  w tym sensie, że oskarżony wybrał osobę starszą, słabszą, która nie miała szansy się obronić. Oddał do niej dwa strzały z bliskiej odległości, w tym jeden w tył głowy, a drugi w kierunku oczodołu, po czym oddalił się z miejsca zdarzenia. Motywacja inkryminowanego zachowania wydaje się pozornie psychologicznie niezrozumiała, brak jest wyraźnego motywu emocjonalnego, rabunkowego, ale taki sposób działania wpisuje się w zaburzenia osobowości oskarżonego, który jest osobą bardzo narcystyczną, wykazuje silną chęć sprawdzenia się, nie liczy się z innymi ludźmi. W toku procesu nie wykazał on żadnej skruchy w związku z czynem, jakiego się dopuścił. Sędzia sprawozdawca podkreśliła, że śmierć zadana przez drugiego człowieka nie jest naturalną przyczyną zgonu i obowiązkiem państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrona obywateli przed sprawcami tego rodzaju przestępstw. W stosunku do oskarżonego w tej sprawie jedynym skutecznym środkiem służącym temu celowi jest niewątpliwie kara izolacyjna dożywotniego pozbawienia wolności. Istnieje bowiem znaczne ryzyko, że w przyszłości może on popełnić czyn podobny do zarzuconego. Jednocześnie brak było istotnych  okoliczności łagodzących, bo cóż znaczy w realiach tej sprawy uprzednia niekaralność czy tez młody wiek oskarżonego.

Wyrok jest prawomocny.

Brak załączników.

Opis zmian Data Osoba Porównaj
Artykuł został utworzony. 29 wrzesień 2021 Bartosz Stankiewicz