Sąd Apelacyjny w Białymstoku

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 15 grudnia 2022r. godz. 11:10, s. IV rozpozna sprawę  dotyczącą usiłowania zabójstwa i pobicia.
Sprawa dotyczy trzech  mężczyzn (braci i syna jednego z nich). Młodszemu mężczyźnie zarzucono, że dniu 04 kwietnia 2021 w Ciechanowcu usiłował dokonać zabójstwa w ten sposób, że będąc kierowcą samochodu osobowego (rejestracja belgijska) jadąc po terenie stacji paliw zawrócił nim i celowo przodem pojazdu potrącił stojącego na torze jazdy pokrzywdzonego, a następnie kontynuując jazdę ponownie zawrócił i ponownie przodem w/w pojazdu uderzył pokrzywdzonego, który w tym czasie podnosił się z podłoża po poprzednim uderzeniu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na asekurację pokrzywdzonego przy upadku i jego szybką reakcję przed drugim uderzeniem pojazdem, a którym to działaniem spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci powierzchownego urazu biodra i uda, powierzchownego urazu nadgarstka i ręki lewej, stłuczenia klatki piersiowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni,  tj. o czyn z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 148 §1 k.k. w zb. z art. 157 §2 k.k.
Ponadto zarzucono mu, że  w dniu 4 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu, działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że zadawał ciosy bijąc rękoma i kopiąc nogami po całym ciele leżącego na ziemi pokrzywdzonego, a następnie, w tym samym miejscu, w dniu 05.04.2021 roku po północy działając wspólnie i w porozumieniu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie z dwiema innymi ustalonymi osobami wziął udział w pobiciu w/w w ten sposób, że uderzał pokrzywdzonego najprawdopodobniej trzymaną w ręku latarką, a następnie użył paralizatora znajdującego się w w/w latarce przykładając ją do lewego uda, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci bólu uda lewej nogi, a z okoliczności wcześniejszego zajścia wynikało narażenie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 §1 k.k., tj. o czyn z art. 158 §1 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k.
Drugiemu mężczyźnie zarzucono, że w dniu 5 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu działając wspólnie i w porozumieniu z dwiema innymi ustalonymi osobami, wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że uderzał pokrzywdzonego po głowie i po plecach trzymanym w ręku kawałkiem drewna, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci stłuczenia pleców i głowy, a z okoliczności wcześniejszego zajścia wynikało narażenie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 §1 k.k.,  tj. o czyn z art. 158 §1 k.k.
Trzeciego mężczyznę oskarżono o to, że w dniu 4 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu działając wspólnie i w porozumieniu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z ustalona osobą, wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że zadawał ciosy bijąc rękoma i kopiąc nogami po całym ciele leżącego na ziemi, a następnie w tym samym miejscu w dniu 5 kwietnia 2021 roku po północy działając wspólnie i w porozumieniu wspólnie z dwiema innymi ustalonymi osobami wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że uderzał pokrzywdzonego rękoma i kopał nogami po całym ciele, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci stłuczenia pleców i głowy, a z okoliczności wcześniejszego zajścia wynikało narażenie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 §1 k.k.,  tj. o czyn z art. 158 §1 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k.
Sąd Okręgowy w Łomży wyrokiem z dnia 19 maja 2022r. pierwszego mężczyznę w ramach zarzucanego mu czynu w pkt I  uznał za winnego tego, że  w dniu 5 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu, działając z zamiarem ewentualnym usiłował spowodować ciężki uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonego w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki jadąc po terenie stacji paliw zawrócił i celowo przodem pojazdu potrącił stojącego na torze jazdy pokrzywdzonego, a następnie kontynuując jazdę ponownie zawrócił i powtórnie przodem ww. pojazdu uderzył pokrzywdzonego, który w tym czasie podnosił się z podłoża po poprzednim uderzeniu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na asekurację pokrzywdzonego przy upadku i jego szybką reakcję przed drugim uderzeniem pojazdem, a którym to działaniem spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci stłuczenia i powierzchownego zranienia uda lewego, powierzchownego urazu nadgarstka i ręki lewej, powierzchownych zranień w prawej okolicy czołowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni tj. czynu z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 156 §1 pkt 2 k.k.  w zb. z art. 157 §2 k.k. i za to skazał go i wymierzył mu karę jednego roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.
Wszystkich trzech mężczyzn uznał za winnych tego, że: w dniu 5 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu, działając wspólnie i w porozumieniu wzięli udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że zadawali mu ciosy i kopali po całym ciele, przy czym drugi oskarżony posługiwał się trzymanym w ręku kawałkiem drewna, a pierwszy latarką oraz raził go znajdującym się w niej paralizatorem, narażając pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. tj. czynu z art. 158 § 1 k.k. i za to skazał ich i wymierzył im kary po 8 miesięcy pozbawienia wolności. Wykonanie orzeczonej oskarżonym (drugiemu i trzeciemu mężczyźnie)  kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat i zobowiązał ich do pisemnego informowania sądu co 6 miesięcy o przebiegu okresu próby. Pierwszemu oskarżonemu Sąd Okręgowy wymierzył karę łączną jednego roku i 6  miesięcy pozbawienia wolności. Nałożył na oskarżonych obowiązek zapłaty na rzecz pokrzywdzonego kwot po 2.000 złotych tytułem nawiązki.
Apelacje od  wyroku wnieśli: prokurator domagając się przyjęcia kwalifikacji prawnej usiłowania zabójstwa i wymierzenia kary 8 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności pierwszemu z oskarżanych; pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zarzucił niewspółmierność środka karnego w wysokości 2.000 zł i domagał się zasądzenia kwot po 14.000 zł, a ponadto 38.000 zł. tytułem naprawienia szkody; obrońca pierwszego z  oskarżonych wniósł o orzeczenie kary łącznej w wymiarze  roku pozbawienia wolności  z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat.