19 lutego 2025 roku o godzinie 09:00 s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę dotyczącą organizowania wbrew przepisom ustawy przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie doszło do sprowadzenia katastrofy w ruchu lądowym.
Przed sądem I instancji stanęło trzech oskarżonych. Sąd Okręgowy w Białymstoku w dniu 20 czerwca 2024 roku w sprawie sygn. akt III K 125/23 skazał ich na kary pozbawienia wolności.
Jeden z oskarżonych został uznany za winnego tego, że w dniu 5 maja 2023 roku na drodze wojewódzkiej nr 685, relacji Hajnówka Zabłudów, nieumyślnie sprowadził katastrofę w ruchu lądowym, zagrażającą życiu i zdrowiu wielu osób, w ten sposób, że kierując samochodem osobowym, umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, poprzez przekroczenie dozwolonej administracyjnie prędkości o 26 km/h i niedostosowanie prędkości do warunków panujących na drodze, przewożenie nadmiernej liczby osób w samochodzie oraz zastosowanie niewłaściwej techniki i taktyki jazdy, na skutek czego stracił panowanie nad kierowanym pojazdem, zjechał na lewą stronę drogi, wpadając do przydrożnego rowu i uderzając w jego skarpę, po czym dachował, w wyniku czego:
- jeden z pasażerów samochodu doznał wielomiejscowych obrażeń ciała z wiodącą rolą obrażeń czaszki, obrażeń mózgowia i licznych złamań żeber, skutkujących jego zgonem na miejscu wypadku;
- drugi z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia powłok miękkich głowy, obrzęku mózgu, stłuczenia powłok miękkich klatki piersiowej po stronie lewej, mnogich wieloodłamowych złamań żeber po stronie lewej z przemieszczeniem odłamów kostnych, rozdarciami okolicznych tkanek miękkich i masywnym krwiakiem lewej jamy opłucnowej, wielomiejscowych stłuczeń tkanek miękkich kończyn górnych i kończyn dolnych, w tym nadgarstka lewego, skutkujących jego zgonem w SP ZOZ w Hajnówce w dniu 5 maja 2023 roku;
- trzeci z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci urazu czaszkowo mózgowego ze złamaniami czaszki i krwiakiem nadtwardówkowym, złamania twarzoczaszki. rany powieki i oczodołu, co stanowi chorobę realnie zagrażającej życiu o jakiej mowa w art. 156 § 1 pkt. 2 k.k.;
- czwarty z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci krwiaków podczepcowych w okolicy ciemieniowej grubości do 12 mm, rany ucha prawego, co stanowi naruszenie czynności narządu ciała na czas przekraczający dni 7 w rozumieniu art. 157 § 1 k.k.;
- piąty z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci wieloodłamowego złamania kości ramiennej lewej z przemieszczeniem, krwiaków podczepcowych okolicy czołowej do 10 mm, złamania wyrostka kruczego łopatki lewej ze zwichnięciem głowy kości ramiennej, krwiaków zaotrzewnowych, złamania lewej gałęzi kości kulszowej oraz górnej gałęzi kości łonowej lewej oraz podstawy kości krzyżowej, co stanowi naruszenie czynności narządu ciała na czas przekraczający dni 7 w rozumieniu art. 157 § 1 k.k.;
- szósty z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci stłuczenia klatki piersiowej, lewej stopy, niewielkiego krwiaka podczepcowego i złamania kości nosowej, co stanowi naruszenie czynności narządu ciała na czas przekraczający dni 7 w rozumieniu art. 157 § 1 k.k.;
- siódmy z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci złamania na poziomie wyrostka stawowego górnego i dolnego kręgu C5 po stronie prawej, potłuczenia ogólnego, co stanowi naruszenie czynności narządu ciała na czas przekraczający dni 7 w rozumieniu art. 157 § 1 k.k.;
- ósmy z pasażerów pasażer samochodu doznał obrażeń ciała w postaci krwiaka podtwardówkowego w okolicy czołowej lewej, rany powieki górnej lewego oka, co stanowi naruszenie czynności narządu ciała na czas przekraczający dni 7 w rozumieniu art. 157 § 1 k.k.;
- dziewiąty z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci ogólnego potłuczenia, co stanowi naruszenie czynności narządu ciała na czas nieprzekraczający dni 7 w rozumieniu art. 157 § 2 k.k.;
- dziesiąty z pasażerów samochodu doznał obrażeń ciała w postaci obrzęku policzka, stłuczenia kolana, stawu skokowego, biodra lewego, co stanowi naruszenie czynności narządu ciała na czas nieprzekraczający dni 7 w rozumieniu art. 157 § 2 k.k.;
Czyn ten Sąd Okręgowy zakwalifikował z art. 173 § 4 k.k. w zb. z art. 177 § 1 k.k. i wymierzył za to oskarżonemu karę 3 lat pozbawienia wolności.
Dodatkowo ten oskarżony i pozostali dwaj oskarżeni stanęli pod zarzutami sprawstwa i pomocnictwa do popełnienia czynu z art. 264 § 3 k.k., tj. przestępstwa organizowania innym osobom przekraczania wbrew przepisom granicy Rzeczypospolitej Polskiej.
Ostatecznie mężczyźni skazani zostali odpowiednio na: karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę roku pozbawienia wolności.
Apelacje od wyroku sądu I instancji wywiedli obrońcy oskarżonych oraz oskarżyciel publiczny.