W dniu 09.06.2015r. o godz. 9.00 Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę dwojga konkubentów, których Sąd Okręgowy w Białymstoku uznał za winnych wielokrotnego zgwałcenia ze szczególnym okrucieństwem oraz rozboju (sygn. akt. II AKa 88/15).
Czynów tych oskarżeni mieli się dopuścić w maju 2014 r. w Białymstoku, w stosunku do przygodnie poznanej kobiety, którą pod pretekstem imprezy zaprosili do swego mieszkania. Po dotarciu na miejsce uwięzili pokrzywdzoną, po czym działając wspólnie i w porozumieniu dopuścili się jej wielokrotnego zgwałcenia ze szczególnym okrucieństwem (m.in. wyzywali ją słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe, bili pięściami po głowie, kopali i bili butem po całym ciele, szarpali za ubranie, wyrywali i obcinali jej włosy na głowie, grozili nożem, grozili wyrzuceniem przez okno ze znajdującego się na czwartym piętrze mieszkania). Ponadto wymusili na niej podanie numeru PIN do jej karty bankomatowej, za pomocą której wypłacili z jej konta pieniądze.
Według ustaleń Sądu Okręgowego pokrzywdzona była przetrzymywana w mieszkaniu oskarżonych przez kilkanaście godzin, udało jej się uciec w czasie, gdy sprawcy wyszli z mieszkania do bankomatu. Kobieta udała się do pobliskiego salonu fryzjerskiego, gdzie poprosiła o wezwanie Policji.
Oskarżona w toku postępowania przygotowawczego nie przyznała się do popełnienia żadnego zarzucanych jej czynów twierdząc, że przedstawione jej zarzuty to „brednie wyssane z palca”. Na rozprawie natomiast przyznała się do pobicia pokrzywdzonej i kradzieży pieniędzy. Pozostałym zarzutom zaprzeczyła. Natomiast jej konkubent słuchany po raz pierwszy częściowo przyznał się do zarzucanych mu czynów, tj. do przywłaszczenia karty bankomatowej na nazwisko pokrzywdzonej i pieniędzy z jej rachunku. Wyraził swój żal odnośnie zaistniałej sytuacji. Zwrócił uwagę na okoliczność, iż w dniu zdarzenia znajdował się pod wpływem alkoholu i środków odurzających. W pozostałym zaś zakresie nie przyznał się do zarzucanych mu czynów wskazując, że pokrzywdzona odbyła z nim stosunek płciowy dobrowolnie.
Sąd Okręgowy wyjaśnienia oskarżonych uznał w zasadniczej części za niewiarygodne, swoje ustalenia opierając na zeznaniach pokrzywdzonej i pozostałych korespondujących z nimi dowodach. Uznając winę oskarżonych orzekł wobec nich łączne kary pozbawienia wolności w wysokości 6 lat i 6 miesięcy wobec mężczyzny oraz 5 lat i 5 miesięcy wobec kobiety.
Jako okoliczność obciążającą obojga oskarżonych sąd potraktował m.in. wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych im czynów, przejawiający się w sposobie i okolicznościach ich popełnienia, a także uprzednią karalność sprawców. Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących. W ocenie Sądu Okręgowego tak orzeczone kary łączne, mimo iż zostały wymierzone przy zastosowaniu najbardziej liberalnej zasady jej wymiaru, we właściwy sposób zrealizują cele z zakresu prewencji indywidualnej i generalnej. Kary te winny skłonić oskarżonych do odpowiednich przemyśleń na przyszłość.
Wyrok jest nieprawomocny, zaskarżyli go obrońcy oskarżonych.
Obrońca oskarżonej domaga się zmiany wyroku poprzez uznanie jej za winną jedynie tych przestępstw, do których popełnienia się przyznała, tj. spowodowania u pokrzywdzonej obrażeń skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na okres nie przekraczający 7 dni oraz kradzieży karty bankomatowej.
Apelacja obrońcy oskarżonego zawiera żądanie uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji ewentualnie złagodzenia wymierzonych mu kar jednostkowych i kary łącznej do dolnej granicy ustawowego zagrożenia.