W dniu 10.06.2016r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach w sprawie dwóch mężczyzn oskarżonych o handel ludźmi, uznając obie apelacje, tj. prokuratora i obrońcy jednego z oskarżonych, za niezasadne (II AKa 70/16).
Podając ustne motywy wyroku sędzia sprawozdawca wyjaśnił, że pojęcie „handlu ludźmi” rozumiane jako werbowanie, transport, dostarczanie, przekazywanie, przechowywanie lub przyjmowanie osoby z zastosowaniem m.in. wprowadzenia w błąd lub wyzyskania błędu albo wykorzystania krytycznego położenia, w celu jej wykorzystania, nawet za jej zgodą, w pracy o charakterze przymusowym oraz przepis sankcjonujący tego rodzaju zachowanie, wprowadzono do kodeksu karnego dopiero od dnia 8.06.2010r. Zatem zachowanie oskarżonych w okresie przed tą datą, mimo że wyczerpywało dyspozycję
art. 189a § 1 k.k., nie mogło zostać uznane za przestępstwo, gdyż nie było nim w chwili czynu. Zgodnie zaś z art. 4 k.k. w stosunku do obu oskarżonych należało stosować przepisy względniejsze, tj. obowiązujące w chwili popełnienia czynu, a nie w dacie orzekania. Konsekwencją tego było uniewinnienie Janusza F. Natomiast Adama S. uznano za winnego handlu ludźmi, jako że czasokres jego przestępczego zachowania obejmował także okres po dniu 8.09.2010r.
Odnosząc się do apelacji obrońcy Adama S. sędzia sprawozdawca wskazał, że jego wina nie budzi wątpliwości, co wynika w szczególności z zeznań pokrzywdzonych ocenianych w sposób całościowy, a nie fragmentaryczny. Oskarżony ten wyzyskiwał krytyczne położenia oraz błąd tych osób co do czasu pracy, wynagrodzenia, warunków mieszkaniowych, uzależniał wypłatę wynagrodzenia i powrót do Polski od przepracowania przez nich dodatkowego okresu. Kara wymierzona Adamowi S., z zastosowaniem nadzwyczajnego złagodzenia, jest odpowiednia i sprawiedliwa.
Wyrok jest prawomocny i podlega wykonaniu.