Sąd Apelacyjny w Białymstoku

Dyrektor Sądu Apelacyjnego w Białymstoku na podstawie art. 3b ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 577) w związku z § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 stycznia 2008 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu przeprowadzania konkursów na staż urzędniczy w sądzie i prokuraturze (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 400) oraz Ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1244)  organizuje w drodze konkursu nabór kandydatów na płatną praktykę absolwencką w Sądzie Apelacyjnym w Białymstoku.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 16 stycznia 2025 roku rozpozna apelacje od wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku wydanego w sprawie III Ko 552/22 z wniosku o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę wobec wnioskodawców.

W postępowaniu pierwszoinstancyjnym Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawców kwoty po 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. Niemieccy dziennikarze przebywali w Polsce z zamiarem zrealizowania materiału filmowego dotyczącego kryzysu uchodźczego na granicy polsko-białoruskiej.

Jak wynika  z uzasadnienia sądu I instancji, wnioskodawcy zostali wylegitymowani przez żołnierzy WOT, a następnie polecono im udanie się w określone miejsce i pozostawanie w nim do czasu przybycia funkcjonariusza Straży Granicznej. Do czasu jego przybycia nie mogli oddalić się z drogi leśnej, na której przebywali wraz z żołnierzami WOT. Na krótko odebrano im możliwość swobodnego przemieszczania się i wyboru miejsca, w którym chcieli przebywać. Oznacza to, że zostali pozbawieni wolności. Pozbawienie wolności było krótkotrwałe, bo ograniczyło się do 40 - 50 minut. Czas w jakim wnioskodawcy pozostawali do dyspozycji żołnierzy WOT przekraczał czas niezbędny dla wylegitymowania ich. Tożsamość wnioskodawców ustalono na samym początku zdarzenia i na tym zakończyło się legitymowanie. W czasie, w którym wnioskodawcy pozostawali na miejscu zdarzenia po ich wylegitymowaniu a przed przybyciem funkcjonariusza Straży Granicznej, byli pozbawieni wolności, a zatem zatrzymani.

Wnioskodawcy wnosili przed sądem I instancji o zasądzenie zadośćuczynienia w wysokości po 20.000 złotych.

Apelację od zapadłego wyroku wywiódł w imieniu Skarbu Państwa Dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej, wnosząc o oddalenie wniosków o zadośćuczynienie w całości.

22 stycznia 2025 r. godz. 11:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą mężczyzny, który uczynił sobie z innymi ustalonymi osobami z popełniania przestępstw wyłudzania nienależnych odszkodowań komunikacyjnych, z tytułu umów ubezpieczenia pojazdów, stałe źródło dochodu i popełniał je działając w zorganizowanej grupie przestępczej (sygn. akt II AKa 92/24).

Oskarżony w ramach przestępczego procederu dopuszczał się m. in. fałszerstwa, poświadczania nieprawdy, oszustw, prania brudnych pieniędzy.

Sąd Okręgowy w Łomży wyrokiem wydanym w dniu 25 stycznia 2024 r. w sprawie o sygn. akt  II  K 33/22 uniewinnił oskarżonego od popełnienia jednego spośród czternastu zarzuconych czynów, polegającego na podrobieniu umowy kupna uszkodzonego samochodu w celu użycia za autentyczną.

Skazując oskarżonego za pozostałe czyny, Sąd końcowo wymierzył karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 350 (trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki w kwocie 50 (pięćdziesięciu) złotych.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła obrona.

Na dzień 23 stycznia 2025 roku godz. 12:00, s. IV przed Sądem Apelacyjnym w Białymstoku odbędzie się kolejna rozprawa w sprawie oskarżonego o narażenie na powstanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ze skutkiem śmiertelnym. Pokrzywdzoną była żona oskarżonego. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w Olsztynie w dniu 8 grudnia 2023 roku w sprawie sygn. akt II K 99/23.

Oskarżony stanął pod zarzutem tego, że w dniu 18 listopada 2022 roku w jednej z miejscowości w gminie Giżycko spowodował u swojej żony ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci krwiaka podtwardówkowego i obrzęku mózgu powstałe w wyniku tępego urazu głowy, podbiegnięcia krwawe i otarcia naskórka zlokalizowane w okolicy nosowej po stronie lewej, rozległe podbiegnięcie i wylewy krwi w tkance podskórnej, czepcu ścięgnistym, okostnej czaszki okolicy skroniowej lewej oraz mięśniu skroniowym lewym, podbiegnięcia krwawe w okolicy podżuchwowej lewej oraz tkance tłuszczowej i mięśniach okolicy podłopatkowej lewej, które to obrażenia spowodowały chorobę realnie zagrażającą życiu, w ten sposób, że zadał jej co najmniej kilka uderzeń ręką w twarz, w tym jedno z taką siłą, iż wymieniona siedząc na łóżku uderzyła głową w ścianę, co  w efekcie skutkowało jej zgonem.

Sąd Okręgowy ustalił, że oskarżony przewidywał możliwość spowodowania u pokrzywdzonej ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i godził się na to oraz następstwo w postaci śmierci pokrzywdzonej mógł przewidzieć  i czyn ten kwalifikował z art. 156 § 3 k.k. Orzeczona w I instancji kara pozbawienia wolności wynosi 7 lat.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła obrona.

W toku postępowania odwoławczego dopuszczono dowód z opinii biegłego Zakładu Medycyny Sądowej w Białymstoku celem ustalenia jaki był mechanizm powstania obrażeń skutkujących zgonem pokrzywdzonej, czy obrażenia skutkujące zgonem mogły powstać w okolicznościach podawanych przez jednego ze świadków, czy też na skutek przypadkowego upadku i uderzenia się pokrzywdzonej o elementy wyposażenia mieszkania lub o podłogę, czy wszystkie obrażenia stwierdzone w czasie sekcji zwłok powstały lub mogły powstać w tej samej dacie, tj. w dniu 18.11.2022 r., jak należałoby zakwalifikować obrażenia, których doznała pokrzywdzona na skutek kilkukrotnego uderzenia ręką – pięścią w twarz przez oskarżonego.