Sąd Apelacyjny w Białymstoku

Termin rozprawy w sprawie rozboju popełnionego w warunkach multirecydywy przez mężczyznę, który wcześniej znieważał funkcjonariuszy i kierował wobec nich groźby karalne, wyznaczony na dzień 19 grudnia 2024 roku, godz. 09:00, s. IV w Sądzie Apelacyjnym w Białymstoku został odwołany.

Nowy termin rozprawy wyznaczony został na dzień 20 stycznia 2025 roku, godz. 12:30,. s. IV.

19 grudnia 2024 roku, godz. 13:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w  Suwałkach w dniu 9 września 2024 roku (sygn. akt II K 28/24).

Oskarżony został uznany za winnego tego, że w nocy z 14 na 15 maja 2022 r. około godz. 03:00 w Augustowie umyślnie zadał pokrzywdzonemu pojedynczy, silny cios pięścią w okolice lewego policzka, powodując pęknięcie elementów kości szczękowej (ściany zatoki szczękowej, ściany dolnej oczodołu) i jarzmowej (policzkowej) oraz dodatkowo poprzez przyczynienie się przez to do upadku pokrzywdzonego i uderzenia głową o twarde podłoże (kostkę brukową), działając z zamiarem ewentualnym, spowodował uraz czaszkowo-mózgowy ze złamaniem kości skroniowej i krwiakiem podtwardówkowym o przebiegu ostrym, skutkujący u pokrzywdzonego ciężkim uszczerbkiem na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, co wypełnia znamiona czynu z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. Oskarżonemu za tak przypisany czyn przy zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary z art. 60 § 2 pkt 2 k.k. w zw. z art. 60 § 6 pkt 2 k.k. wymierzono karę roku pozbawienia wolności. Wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono - na okres próby 2 lat, zobowiązując oskarżonego do pisemnego informowania sądu o przebiegu okresu próby co 6 miesięcy, licząc od początku tego okresu. Orzeczono także nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego.

Akt oskarżenia skierowany w tej sprawie wskazywał w opisie czynu na działanie sprawcy „publicznie i bez powodu, okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego”, co jest cechą występku o charakterze chuligańskim. Jak wynika z uzasadnienia wyroku sądu I instancji, sąd ten uznał, że nie zaistniały przesłanki do zakwalifikowania działania oskarżonego jako występku o charakterze chuligańskim, albowiem czyn stanowił zbrodnię, tymczasem chuligański charakter odnosi się wyłącznie do występków. Postępowanie dowodowe nie wykazało również, by działanie oskarżonego zostało podjęte bez żadnego racjonalnego powodu, wyłącznie jako wyraz rażącego lekceważenia zasad porządku prawnego. W pełni prawdopodobne pozostawało bowiem, iż przed atakiem pokrzywdzony, będąc pod znacznym wpływem alkoholu, werbalnie czy też poprzez popchniecie miał kontakt z żoną oskarżonego; stąd podjęty przez oskarżonego atak mógł być motywowany ochroną żony, mógł być sprowokowany przez pokrzywdzonego.

Apelację od zapadłego wyroku wywiódł pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego. Wniósł on o wymierzenie oskarżonemu kary w granicach ustawowego zagrożenia za przypisany czyn, bez warunkowego zawieszenia wykonania kary. Wniósł także orzeczenie zadośćuczynienia w wysokości 100.000 złotych.

19 grudnia 2024 roku, godz. 10:30, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą mężczyzny, który stanął przed sądem pod zarzutem usiłowania zabójstwa. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w  Olsztynie w dniu 25 lipca 2024 roku (sygn. akt II K 152/23).

Oskarżony, 32-letni obywatel Uzbekistanu, stanął pod zarzutem usiłowania zabójstwa z użyciem noża. Sąd I instancji, kierując się tym, iż strona podmiotowa zabójstwa charakteryzuje się umyślnością, dokonał modyfikacji opisu czynu ostatecznie przypisanego przyjmując, że oskarżony swym zachowaniem dopuścił się zbrodni usiłowania spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w zamiarze ewentualnym przy jednoczesnym spowodowaniu tzw. średniego uszczerbku na zdrowiu.       

Oskarżony został uznany za winnego tego, że w dniu 3 kwietnia 2023 r., około godz. 19:00, w budynku hotelu robotniczego w Mrągowie, działając w zamiarze ewentualnym spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu zadał mu nożem dwa uderzenia w klatkę piersiową powodując u niego obrażenia ciała w postaci ran kłutych: po stronie prawej z przodu klatki piersiowej na wysokości 3 – 4 międzyżebrza i po stronie lewej w linii środkowopachowej tylnej na wysokości 5 – 6 międzyżebrza z lewostronną odmą opłucnową i niewielkim krwiakiem lewej jamy opłucnowej, skutkujące naruszeniem czynności narządu oddychania trwającym dłużej niż siedem dni w rozumieniu art. 157 § 1 kk, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonego oraz udzieloną mu pomoc medyczną. Czyn ten zakwalifikowano z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Oskarżonemu sąd wymierzył  karę 4 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżonego sąd uznał także za winnego tego, że w dniu 3 kwietnia 2023 r. w Mrągowie, przy użyciu noża wypowiadał groźby karalne pozbawienia życia w postaci pocięcia nożem wobec pokrzywdzonego, przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, co stanowi czyn zabroniony z art. 190 § 1 kk. Oskarżonemu wymierzono za to  karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wymierzył oskarżonemu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności, a także orzekł obowiązek zadośćuczynienia w kwocie 20.000 złotych.

Apelacje od zapadłego wyroku wnieśli obrońca oskarżonego i pełnomocnik pokrzywdzonego, występującego w sprawie w charakterze oskarżyciela posiłkowego. Obrońca wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, ewentualnie o uniewinnienie przy przyjęciu w ramach I zarzutu działania w warunkach obrony koniecznej, ewentualnie zaś o obniżenie wymiaru kary.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wniósł o zakwalifikowanie czynu jako usiłowania zabójstwa i w związku z tym wymierzenie kary 8 lat pozbawienia wolności. Wniósł też o podwyższenie zadośćuczynienia do kwoty 100.000 złotych.

19 grudnia 2024 roku, godz. 09:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą rozboju popełnionego w warunkach multirecydywy przez mężczyznę, który wcześniej znieważał funkcjonariuszy i kierował wobec nich groźby karalne. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w  Suwałkach w dniu 12 sierpnia 2024 roku (sygn. akt II K 24/24).

Oskarżony został uznany za winnego tego, że w dniu 29 listopada 2023 roku w Komendzie Powiatowej Policji w Ełku oraz w trakcie przewożenia samochodem służbowym z Komendy Powiatowej Policji w Ełku do szpitala, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, znieważył funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji używając wobec nich słów powszechnie uznanych za obelżywe, a także naruszył ich nietykalność cielesną plując w twarz i na odzież wierzchnią oraz kilkukrotnie kopiąc, przy czym czynów tych dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, co wyczerpuje znamiona czynów z art. 226 § 1 kk w zb. z art. 222 § 1 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Sąd Okręgowy uznał, że czyny te zostały popełnione w ciągu przestępstw i wymierzył za nie karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Dodatkowo oskarżony w dniu 29 listopada 2023 roku w Komendzie Powiatowej Policji w Ełku, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, groził pozbawieniem życia funkcjonariuszom Policji i ich rodzinom, przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonych uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, czym działał na szkodę funkcjonariuszy, przy czym czynów tych dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne. Są to czyny kwalifikowane z art. 190 §1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.  Także w tym wypadku Sąd Okręgowy uznał popełnienie czynów w ciągu przestępstw. Kara wymierzona za te czyny to 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Oskarżonego skazano nieprawomocnie także za to, że w nocy z 20 na 21 grudnia 2023 roku w mieszkaniu w Ełku dokonał rozboju na osobie pokrzywdzonego w ten sposób, że posługując się niebezpiecznym narzędziem w postaci noża oraz pałki teleskopowej zastosował wobec pokrzywdzonego przemoc w postaci uderzenia go dwukrotnie wyżej wymienioną pałką w lewe kolano w wyniku czego pokrzywdzony upadł na podłogę, a kolejno oskarżony uderzył pokrzywdzonego w plecy oraz łokieć, powodując u pokrzywdzonego stłuczenie kolana oraz rany tłuczonej w obrębie tylnej powierzchni stawu łokciowego prawego z obrzękiem tkanek miękkich, stanowiącej naruszenie czynności narządu ciała na czas nie przekraczający siedmiu dni, po czym usiadł na pokrzywdzonym i przykładając mu nóż do gardła zażądał pieniędzy, a następnie zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze oraz ustalone przedmioty, czym spowodował straty w łącznej wysokości 1780 zł na szkodę pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej roku kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne. Czyn popełniony w takich warunkach określa się mianem „multirecydywy”. Został on zakwalifikowany z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 2 kk, a Sąd Okręgowy wymierzył za to karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto oskarżony w dniu 20 grudnia 2023 roku w Ełku, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, odpłatnie udzielił wskazanemu powyżej pokrzywdzonemu substancji psychotropowej w postaci mefedronu, co stanowi czyn z art. 59 § 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Za to oskarżony został skazany na karę roku pozbawienia wolności.

Następnie w dniu 28 grudnia 2023 roku za pośrednictwem telefonu, ze skutkiem w Ełku, oskarżony żądał od tego samego pokrzywdzonego korzyści majątkowej w kwocie 800 zł w zamian za zwrot skradzionych przez siebie w nocy z 20 na 21 grudnia 2023 roku rzeczy o łącznej wartości 1580 zł, czym działał na szkodę pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne. Wypełnia to znamiona czynu z art. 286 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i Sąd Okręgowy wymierzył za to przestępstwo karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Warto wskazać, że w art. 286 § 2 kk usankcjonowano nieznany wcześniej (przed wprowadzeniem Kodeksu Karnego z 1997 roku) typ przestępstwa polegający na wymuszeniu korzyści w zamian za zwrot bezprawnie zabranej rzeczy. Uznano to za konieczne z uwagi na nowe zjawisko przestępcze, dotyczące przede wszystkim wymuszania korzyści majątkowych (okupu) za zwrot zabranych rzeczy.

W dalszej kolejności oskarżony w dniu 21 stycznia 2024 roku za pośrednictwem telefonu, ze skutkiem w Ełku, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, grożąc zamachem na życie i zdrowie tego samego pokrzywdzonego, tj. poderżnięciem mu gardła, usiłował doprowadzić pokrzywdzonego do rozporządzenia własnym mieniem w postaci pieniędzy w kwocie 800 zł, żądając w/w kwoty w zamian za zwrot skradzionych przez siebie w nocy z 20 na 21 grudnia 2023 roku rzeczy należących do pokrzywdzonego, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pokrzywdzonego, czym działał na szkodę pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej roku kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne. Tak opisane usiłowanie popełnienia wymuszenia rozbójniczego zakwalifikowano z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 282 kk w zw. z art. 64 § 2 kk i wymierzono karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy w Suwałkach orzekł karę łączną 6 lat pozbawienia wolności oraz obowiązki naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia.

Apelację od zapadłego wyroku wniósł obrońca oskarżonego, który co do części czynów wniósł o uniewinnienie, co do części zaś o obniżenie wymiaru kary. Ewentualnie obrońca wniósł o uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.