Sąd Apelacyjny w Białymstoku

W dniu 16 października 2025 r. o godz. 13.00, s. V, odbędzie się publikacja wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku w sprawie  I ACa 154/24 dotyczącej  powództwa o zapłatę odszkodowania i zadośćuczynienia w związku z niesłusznym i bezprawnym postawieniem powodowi przez Prokuraturę Okręgową w Olsztynie zarzutów korupcyjnych.

W sprawie tej powód (pełniący w dacie postawienia mu zarzutów funkcję wójta jednej z gmin w województwie warmińsko-mazurskim), uzasadniając żądania pozwu twierdził, że na skutek rażącego zaniechania prokuratora prowadzącego sprawę i Sądu, które to organy w sposób błędny, z naruszeniem zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, dały wiarę nieprawdopodobnym i nielogicznym pomówieniom, poniósł on uszczerbek na swoim dobrym imieniu i zdrowiu, utracił znaczną część wynagrodzenia, możliwość wykonywania funkcji wójta oraz kandydowania w kolejnych wyborach.

Pozwany Skarb Państwa reprezentowany przez Prokuratora Okręgowego w Olsztynie i Prezesa Sądu Rejonowego w Olsztynie zastępowany przez  Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej, kwestionując powyższe twierdzenia, wnosił o oddalenie powództwa w całości.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 18 października 2023 r. w sprawie o sygn. akt I C 395/22 oddalił powództwo; zasądził od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Prokuratora Okręgowego w Olsztynie kwotę 703, 80  zł tytułem kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty oraz odstąpił od obciążenia powoda kosztami zastępstwa procesowego na rzecz Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Z ustaleń Sądu Okręgowego wynikało, że powód jest od 2006 r. pełnił funkcję wójta Gminy K., położonej w województwie Warmińsko-Mazurskim. Dnia 31 stycznia 2017 r. Prokurator Prokuratury Rejonowej Olsztyn-Południe w Olsztynie delegowany do Prokuratury Okręgowej w Olsztynie postanowił przedstawić powodowi zarzuty tego, że w okresie od połowy miesiąca grudnia 2014 r. do listopada 2016 r. w D., działając w krótkich odstępach czasu, z góry powziętym zamiarem, pełniąc funkcję Wójta Gminy K., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej polegającej na zwiększeniu mu miesięcznego wynagrodzenia o kwotę 500 zł, udzielił korzyści majątkowych w łącznej kwocie 1.900 zł  R.S. – pełniącemu funkcję publiczną Radnego w Radzie Gminy Kozłowo, w związku z pełnieniem tej funkcji, w zamian za głosowanie w Radzie Gminy za korzystną dla niego uchwałą nr IV/19/2014 z dnia 30 grudnia 2014 r. w sprawie ustalenia wynagrodzenia Wójta Gminy K. wniosku dotyczącego przedmiotowego wynagrodzenia Wójta Gminy K. wniosku dotyczącego przedmiotowego wynagrodzenia oraz uchwałą nr III/14/2014 z 17 grudnia 2014 r. w sprawie wyrażenia zgody na bezprzetargowe oddanie w dzierżawę na rzecz Spółki E.K. całości infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej będącej własnością Gminy K. – tj. o przestępstwo z art. 229 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Następnie postanowieniem Prokuratora Prokuratury Rejonowej Olsztyn-Południe w Olsztynie delegowanej do Prokuratury Okręgowej w Olsztynie, z dnia 9 lutego 2017 r., zastosowano wobec powoda środek zapobiegawczy w postaci zawieszenia w czynnościach służbowych – pełnienia funkcji publicznej Wójta Gminy K. oraz poręczenia majątkowego w postaci wpłaty kwoty 10.000 zł na konto Prokuratury Okręgowej w Olsztynie. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem z dnia 10 marca 2017 r. Sądu Rejonowego w Olsztynie, VII Wydział Karny, w sprawie o sygn. akt VII Kp 197/17, VII Kp 209/17. Ostatecznie wyrokiem Sądu Rejonowego w Nidzicy z dnia 18 lutego 2020 r. w sprawie o sygn. akt II K 197/17, uniewinniono powoda od popełnienia zarzucanych mu czynów, a wyrok ten Sąd Okręgowy w Olsztynie, VII Wydział Karny Odwoławczy, w sprawie o sygn. akt VII Ka 400/20 utrzymał w mocy.

Uwzględniając powyższe fakty Sąd Okręgowy po uprzednim odwołaniu się do przepisów  art. 24 § 1 k.c. w zw. z art. 448 k.c. i 417 § 1 k.c. oraz art. 77 ust. 1 Konstytucji RP uznał, że działaniom pozwanego nie można przypisać cech bezprawności, która to przesłanka stanowił warunek sine qua non zasadności roszczenia zarówno z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę jak i odszkodowania. Według Sądu Okręgowego jakkolwiek postępowanie przygotowawcze, w wyniku którego postawiono powodowi zarzuty, zastosowano środek zapobiegawczy w postaci zawieszenia w czynnościach wójta, było dla powoda dolegliwe, to jednakowoż miało w chwili dokonywania tychże czynności uzasadnione podstawy faktyczne i prawne. Organy ścigania przyjęły bowiem zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa od R.S. i zobowiązane były do ustalenia, czy rzeczywiście doszło do popełnienia przestępstwa. Jednocześnie decyzja prokuratora o zastosowaniu środka zapobiegawczego w postaci zawieszenia w czynnościach wójta, podzielona następnie przez Sąd Rejonowy w Olsztynie, który nie uwzględnił zażalenia podejrzanego, była oparta na obciążającym powoda materiale dowodowym. I nic w tym zakresie - zdaniem Sądu Okręgowego - nie zmienia fakt, że Sąd karny uniewinnił powoda od zarzucanych mu czynów. Prawomocny wyrok uniewinniający powoda nie powoduje bowiem, że wcześniej wydane przez organy ścigania i Sądy postanowienia należy uznać za bezprawne. Reasumując, skoro działaniom pozwanego nie można było zarzucić bezprawności, Sąd Okręgowy nie dopatrzył się podstaw do uznania odpowiedzialności Skarbu Państwa i uwzględnienia powództwa zarówno w zakresie roszczenia o zadośćuczynienie jak i odszkodowanie.

Sąd Okręgowy ocenił, że brak było również podstaw do uwzględnienia roszczenia powoda na zasadach ogólnych odpowiedzialności deliktowej Skarbu Państwa, opartych na art. 417² k.c., który stanowi, że jeżeli przez zgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej została wyrządzona szkoda na osobie, poszkodowany może żądać całkowitego lub częściowego jej naprawienia oraz zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, gdy okoliczności wskazują, że wymagają tego względy słuszności. W niniejszej sprawie powód nie wykazał bowiem, aby za uwzględnieniem żądania zadośćuczynienia przemawiały względy słuszności. Tym bardziej, że powód przekazał środki pieniężne na rzecz radnego, a wyjaśnienia powoda w postępowaniu karnym od początku nie były konsekwentne.     

Sąd Apelacyjny rozpoznaje apelację wniesioną przez powoda, który domaga się zmiany wyroku i uwzględnienia powództwa w całości.

15 października 2025 r. o godz. 12.30, s. II, Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę I ACa 525/24 o uchylenie uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej, w której to powód będący członkiem pozwanej Wspólnoty kwestionował podjęcie przez Wspólnotę uchwały nr 7/2022 z dnia 17 czerwca 2022 roku w zakresie ustalenia zaliczek na fundusz remontowy dla lokali usługowych w wysokości 1 zł za m².

Sąd Okręgowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 20 listopada 2023 r. (sygn. akt I C 1647/22) uwzględnił powództwo w całości, obciążając jednocześnie kosztami procesu pozwaną.

Z ustaleń faktycznych Sądu Okręgowego wynikało, że powód jest właścicielem 3 lokali niemieszkalnych, które wynajmuje na prowadzenie działalności gospodarczej. W dniu 06.06.2022 r. administrator wspólnoty mieszkaniowej wysłał na pocztę elektroniczną powoda ze swojego adresu mailowego, zawiadomienie o przeprowadzeniu głosowania nad projektami uchwał, w tym m.in. uchwały nr 7/2022 w sprawie zmiany wysokości miesięcznych zaliczek na pokrycie kosztów zarządzania nieruchomością wspólną. W dniu 17.06.2022 r. pozwana Wspólnota Mieszkaniowa poddała pod głosowanie uchwałę nr 7/2022 w drodze indywidualnego zbierania głosów, w sprawie m.in. wprowadzenia zmian w wysokości miesięcznych zaliczek na pokrycie kosztów zarzadzania nieruchomością wspólną dla lokali usługowych na fundusz remontowy 1,00 zł/m² (było 0,50 zł/m²). Uchwała została podjęta większością głosów.

Mając na względzie powyższe ustalenia Sąd Okręgowy ocenił, że zaskarżona uchwała jest sprzeczna z przepisem art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali, a także narusza interes powoda - właściciela lokali usługowych, gdyż sposób korzystania z lokali przez powoda, czy firmy, którym wynajmuje lokale nie stanowi powodu do uchwalonego podwyższenia zaliczki.  Zdaniem Sądu lokale te nie wygenerowały bowiem faktycznie żadnych dodatkowych wydatków związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. W tym kontekście Sąd zwrócił uwagę, że z zebranego materiału dowodowego w żaden sposób nie wynikało, ażeby to przez klientów tych lokali usługowych konieczny był remont ścian, bramy garażowej, posadzki, kostki brukowej czy jakichkolwiek innych elementów pomieszczeń wspólnych. Ewentualne ww. uszkodzenia mogła dokonać także osoba niekorzystająca z usług tych lokali, która z innych powodów (nie jako klient) znalazła się w budynku, wobec tego mogła to być także osoba zupełnie postronna, dla której części wspólne budynku są dostępne, możliwe do wejścia. Pozwana nawet szacunkowo nie przedstawiła, iż uchwalona wysokość zaliczki jest adekwatna do wzrostu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej przez prowadzenie tego rodzaju działalności gospodarczej w lokalach powoda.

Reasumując, Sąd Okręgowy uznał, że zakwestionowane postanowienie dotyczące nowej stawki zaliczki na fundusz remontowy objęte skarżoną uchwałą dotknięte było nieważnością, co uzasadniało stwierdzenie nieważności tej uchwały w części. Uchwała ta obliguje bowiem powoda do ponoszenia zwiększonych w stosunku do pozostałych współwłaścicieli, niczym nieuzasadnionych, kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, naruszając tym samym zasadę równości  praw i obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej.  

Apelację od powyższego wyroku wniosła pozwana, która domaga się jego zmiany i oddalenia powództwa.

W sobotę, 4 października 2025 roku, pracownicy Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
w ramach unikatowej inicjatywy zorganizowanej we współpracy z 18. Pułkiem Rozpoznawczym w Białymstoku mieli okazję poznać arkana służby wojskowej i zdobyć praktyczne umiejętności wykraczające daleko poza codzienne obowiązki.

Szkolenie miało na celu nie tylko zapoznanie pracowników wymiaru sprawiedliwości ze specyfiką funkcjonowania Sił Zbrojnych, ale również wyposażenie ich w konkretne, praktyczne kompetencje, które mogą mieć kluczowe znaczenie w sytuacjach kryzysowych. Inicjatywa jest odpowiedzią na rosnącą potrzebę budowania wszechstronnych umiejętności proobronnych i zacieśniania współpracy między kluczowymi instytucjami państwa.

Program kilkugodzinnego szkolenia był intensywny i zróżnicowany. Pod okiem doświadczonych instruktorów wojskowych uczestnicy zostali podzieleni na grupy i przeszli przez kilka specjalistycznych modułów:

• Pierwsza pomoc w warunkach polowych: kursanci uczyli się podstaw taktyki ratownictwa medycznego, w tym resuscytacji krążeniowo-oddechowej, tamowania masywnych krwotoków, zabezpieczania dróg oddechowych i opatrywania ran.
• Podstawy samoobrony: żołnierze zaprezentowali i przećwiczyli z uczestnikami szkolenia podstawowe techniki walki wręcz i obrony przed napastnikiem, kładąc nacisk na skuteczność i prostotę ruchów.
• Elementy S.E.R.E. (Survival, Evasion, Resistance, Escape): uczestnicy dowiedzieli się, jakie niezbędne elementy powinien zawierać plecak ewakuacyjny a także poznali kluczowe zasady przetrwania w trudnym terenie, takie jak pozyskiwanie wody, budowa schronienia, czy rozpalanie ognia.
• Pętla taktyczna: kursanci mieli możliwość sprawdzenia swoich sił w warunkach poligonowych, wykonując różnorodne zadania taktyczne takie jak, posługiwanie się bronią, reakcja na kontakt ogniowy, rzut granatem, a także współpraca w zespole, stosowanie znaków taktycznych czy meldunków.
• Szkolenie strzeleckie (zorganizowane przez podmiot zewnętrzny): po wyczerpującym instruktażu z zasad bezpiecznego posługiwania się bronią, pracownicy sądu mieli możliwość sprawdzenia swoich umiejętności na strzelnicy, wykonując strzelania
  z broni krótkiej. Przeprowadzono także konkurs na najlepszego strzelca, zwycięzca został uhonorowany pucharem.

Szkolenie zakończyło się złożeniem podziękowań na ręce osób organizujących powyższe przedsięwzięcie ze strony 18. Pułku Rozpoznawczego w Białymstoku a także wspólnym posiłkiem, podczas którego uczestnicy mieli możliwość wymienić się wrażeniami. Każdy
z nich podkreślał, jak ważna to była inicjatywa i wyraził nadzieję na organizację podobnych inicjatyw w przyszłości.