Sąd Apelacyjny w Białymstoku

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 21 grudnia 2022r zmienił wyrok Sądu Okręgowego w  Białymstoku o sygn. akt III K 171/21 z dnia 12.04.2022r. dotyczącą mężczyzny, który dokonał rozboju na ekspedientkach sklepu z alkoholem w Czarnej Białostockiej (sygn. akt II AKa 140/22) w ten sposób, że w opisie czynu przypisanego oskarżonemu w miejsce pokrzywdzonego „właściciela sklepu M.D.” przyjął  „MEMO Sp. z o.o. sp. k., w pozostałym zakresie utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.

W ocenie Sądu Apelacyjnego rozstrzygnięcie Sądu I instancji, poza błędnie określonym pokrzywdzonym w sprawie, jest prawidłowe. Sąd meriti, nie naruszył obrazy przepisów prawa procesowego, zarzucanego przez obrońcę oskarżonego.  Rozważył całość dowodów i wskazał te które uznał za udowodnione, a które za nieudowodnione.

Proces ten był procesem poszlakowym niemniej jednak poszlaki te tworzą łańcuch, w którym wszystkie elementy tworzą logiczną i spójną całość i pozwalają na ustalenie, że to oskarżony był sprawcą rozboju o czym świadczą badania DNA - śladów biologicznych oskarżonego zabezpieczonych przedmiotów w tym kominiarki  - znalezionych w odległości 376 m od sklepu, dzień po zdarzeniu. Odnośnie drugiego sprawcy dowody nie pozwoliły niestety na ustalenie tej osoby.

Sąd Apelacyjny podzielił zatem dokonane ustalenia faktyczne w pełni, a zwłaszcza co do winy oskarżonego.

Wyrok jest prawomocny.

Wydanie wyroku w sprawie dotyczącej usiłowania zabójstwa i pobicia odroczono do dnia 29 grudnia 2022 r., godz. 12.00, sala nr  IV.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 15 grudnia 2022r. godz. 11:10, s. IV rozpozna sprawę  dotyczącą usiłowania zabójstwa i pobicia.
Sprawa dotyczy trzech  mężczyzn (braci i syna jednego z nich). Młodszemu mężczyźnie zarzucono, że dniu 04 kwietnia 2021 w Ciechanowcu usiłował dokonać zabójstwa w ten sposób, że będąc kierowcą samochodu osobowego (rejestracja belgijska) jadąc po terenie stacji paliw zawrócił nim i celowo przodem pojazdu potrącił stojącego na torze jazdy pokrzywdzonego, a następnie kontynuując jazdę ponownie zawrócił i ponownie przodem w/w pojazdu uderzył pokrzywdzonego, który w tym czasie podnosił się z podłoża po poprzednim uderzeniu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na asekurację pokrzywdzonego przy upadku i jego szybką reakcję przed drugim uderzeniem pojazdem, a którym to działaniem spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci powierzchownego urazu biodra i uda, powierzchownego urazu nadgarstka i ręki lewej, stłuczenia klatki piersiowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni,  tj. o czyn z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 148 §1 k.k. w zb. z art. 157 §2 k.k.
Ponadto zarzucono mu, że  w dniu 4 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu, działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że zadawał ciosy bijąc rękoma i kopiąc nogami po całym ciele leżącego na ziemi pokrzywdzonego, a następnie, w tym samym miejscu, w dniu 05.04.2021 roku po północy działając wspólnie i w porozumieniu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie z dwiema innymi ustalonymi osobami wziął udział w pobiciu w/w w ten sposób, że uderzał pokrzywdzonego najprawdopodobniej trzymaną w ręku latarką, a następnie użył paralizatora znajdującego się w w/w latarce przykładając ją do lewego uda, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci bólu uda lewej nogi, a z okoliczności wcześniejszego zajścia wynikało narażenie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 §1 k.k., tj. o czyn z art. 158 §1 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k.
Drugiemu mężczyźnie zarzucono, że w dniu 5 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu działając wspólnie i w porozumieniu z dwiema innymi ustalonymi osobami, wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że uderzał pokrzywdzonego po głowie i po plecach trzymanym w ręku kawałkiem drewna, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci stłuczenia pleców i głowy, a z okoliczności wcześniejszego zajścia wynikało narażenie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 §1 k.k.,  tj. o czyn z art. 158 §1 k.k.
Trzeciego mężczyznę oskarżono o to, że w dniu 4 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu działając wspólnie i w porozumieniu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z ustalona osobą, wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że zadawał ciosy bijąc rękoma i kopiąc nogami po całym ciele leżącego na ziemi, a następnie w tym samym miejscu w dniu 5 kwietnia 2021 roku po północy działając wspólnie i w porozumieniu wspólnie z dwiema innymi ustalonymi osobami wziął udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że uderzał pokrzywdzonego rękoma i kopał nogami po całym ciele, czym spowodował u niego obrażenia ciała w postaci stłuczenia pleców i głowy, a z okoliczności wcześniejszego zajścia wynikało narażenie pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 §1 k.k.,  tj. o czyn z art. 158 §1 k.k. w zw. z art. 12 §1 k.k.
Sąd Okręgowy w Łomży wyrokiem z dnia 19 maja 2022r. pierwszego mężczyznę w ramach zarzucanego mu czynu w pkt I  uznał za winnego tego, że  w dniu 5 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu, działając z zamiarem ewentualnym usiłował spowodować ciężki uszczerbek na zdrowiu pokrzywdzonego w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki jadąc po terenie stacji paliw zawrócił i celowo przodem pojazdu potrącił stojącego na torze jazdy pokrzywdzonego, a następnie kontynuując jazdę ponownie zawrócił i powtórnie przodem ww. pojazdu uderzył pokrzywdzonego, który w tym czasie podnosił się z podłoża po poprzednim uderzeniu, jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na asekurację pokrzywdzonego przy upadku i jego szybką reakcję przed drugim uderzeniem pojazdem, a którym to działaniem spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci stłuczenia i powierzchownego zranienia uda lewego, powierzchownego urazu nadgarstka i ręki lewej, powierzchownych zranień w prawej okolicy czołowej, które to obrażenia naruszyły czynności narządu ciała na czas trwający nie dłużej niż 7 dni tj. czynu z art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 156 §1 pkt 2 k.k.  w zb. z art. 157 §2 k.k. i za to skazał go i wymierzył mu karę jednego roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.
Wszystkich trzech mężczyzn uznał za winnych tego, że: w dniu 5 kwietnia 2021 roku w Ciechanowcu, działając wspólnie i w porozumieniu wzięli udział w pobiciu pokrzywdzonego w ten sposób, że zadawali mu ciosy i kopali po całym ciele, przy czym drugi oskarżony posługiwał się trzymanym w ręku kawałkiem drewna, a pierwszy latarką oraz raził go znajdującym się w niej paralizatorem, narażając pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. tj. czynu z art. 158 § 1 k.k. i za to skazał ich i wymierzył im kary po 8 miesięcy pozbawienia wolności. Wykonanie orzeczonej oskarżonym (drugiemu i trzeciemu mężczyźnie)  kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat i zobowiązał ich do pisemnego informowania sądu co 6 miesięcy o przebiegu okresu próby. Pierwszemu oskarżonemu Sąd Okręgowy wymierzył karę łączną jednego roku i 6  miesięcy pozbawienia wolności. Nałożył na oskarżonych obowiązek zapłaty na rzecz pokrzywdzonego kwot po 2.000 złotych tytułem nawiązki.
Apelacje od  wyroku wnieśli: prokurator domagając się przyjęcia kwalifikacji prawnej usiłowania zabójstwa i wymierzenia kary 8 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności pierwszemu z oskarżanych; pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego zarzucił niewspółmierność środka karnego w wysokości 2.000 zł i domagał się zasądzenia kwot po 14.000 zł, a ponadto 38.000 zł. tytułem naprawienia szkody; obrońca pierwszego z  oskarżonych wniósł o orzeczenie kary łącznej w wymiarze  roku pozbawienia wolności  z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat.

Wydanie wyroku w sprawie dotyczącej rozboju przy użyciu maczety na ekspedientkach sklepu z alkoholem w Czarnej Białostockiej  odroczono do dnia 21 grudnia 2022r., godz.13:00 s. IV.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 8 grudnia 2022r., godz.12:30  s. IV rozpozna sprawę dotyczącą mężczyzny, który dokonał rozboju na ekspedientkach sklepu z alkoholem w Czarnej Białostockiej (sygn. akt II AKa 140/22).
Sąd Okręgowy w Białymstoku uznał go za winnego tego, że w dniu 1 grudnia 2018 r. w Czarnej Białostockiej, działając wspólnie i w porozumieniu i inną nieustaloną osobą dokonał rozboju na ekspedientkach sklepu z alkoholem w ten sposób, że wtargnął zamaskowany do sklepu i posługując się niebezpiecznym narzędziem w postaci maczety poprzez jej prezentowanie pokrzywdzonym i okrzyku „gdzie jest hajs, otwieraj kasetę” doprowadził je do stanu bezbronności, po czym zabrał w celu przywłaszczenia z kasetki pieniądze w kwocie 2 606,52 zł, paczkę papierosów Rothmans o wartości 11,99 zł oraz 0,5 l wódki Saska o wartości 25,50 zł i oddalił się z miejsca zdarzenia, czym działał na szkodę ekspedientek, właściciela sklepu oraz PZU S.A. w Warszawie, tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k. i za to skazał go i wymierzył mu karę 4 lat pozbawienia wolności.
Apelację od tego wyroku wniósł obrońca oskarżonego domagając się uniewinnienia oskarżonego od zarzucanego mu czynu oraz Prokurator wnosząc o wymierzenie oskarżonemu kary 6 lat pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wysokości 2.000 zł.

Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 2 marca 2022r. skazał przedsiębiorcę na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, zawieszając wykonanie orzeczonej kary na okres próby 2 lat za to, że prowadząc działalność gospodarczą, na zlecenie kobiety i mężczyzny,  zorganizował uroczystość weselną z udostępnieniem miejsca do tańczenia oraz podawania posiłków gościom przy stołach, w której uczestniczyły co najmniej 43 osoby, czym sprowadził  niebezpieczeństwo dla zdrowia lub życia wielu osób poprzez szerzenie się choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2 (COvid19) tj. popełnienia czynu z art. 165§1 kk.
Apelację wniósł prokurator, który domagał się orzeczenia obok kary pozbawienia wolności dodatkowo kary grzywny  w wysokości 5.000 zł., a także obrońca, który wniósł o uniewinnienie oskarżonego.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku po rozpoznaniu apelacji obu stron w dniu 17 listopada 2022r. zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, uznając obie apelację za bezzasadne.
Uzasadniając wyrok sędzia sprawozdawca podał, że oskarżony dopuścił się czynu sprowadzenia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia wielu osób powodując szerzenie się choroby zakaźnej. Czynu tego dopuścił się umyślnie, gdyż przewidując możliwość jego popełnienia na to się godził. W ocenie Sądu Apelacyjnego istota sprawy tkwi nie w niekonstytucyjności przepisów i możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, a w ocenie faktycznie istniejącego  stanu zagrożenia - szerzenia się choroby zakaźnej, a stopień tego zagrożenia oddają dane statystyczne  z tego okresu, które są druzgoczące. Na dzień popełnienia czynu tj. 17 kwietnia 2021r. zachorowalność choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS-CoV-2 (COvid19) wynosiła 17.786 zakażonych, średnia z 7 dni to 17.568,  w tym dniu było 617 zgonów. Na dzień 1 kwietnia 2021r. przypadł zaś szczyt pandemii  - zachorowalność wynosiła  35.253 osób. W ocenie sędziego oskarżony nie podjął żadnych środków i nie spełnił niezbędnych wymogów, które przeciwdziałałyby rozprzestrzenianiu się pandemii w trakcie organizacji wesela. W tym czasie instytucje, które miały do czynienia z większą ilością ludzi, wprowadzały mierzenie temperatury osobom wchodzącym do budynków, zapewniały środki dezynfekujące, maseczki, gdyby to oskarżony wprowadził to jego czyn można byłoby zakwalifikować jako nieumyślny, co mogłoby doprowadzić do nadzwyczajnego złagodzenia kary.
W ocenie Sądu Apelacyjnego, działanie oskarżonego nie było działaniem ukierunkowanym na uzyskanie korzyści majątkowej lecz na utrzymaniu personelu, na przeżycie, dlatego też nie podzielił zarzutu prokuratora i jego wniosku o orzeczenie dodatkowo wobec oskarżonego  kary grzywny.
Wyrok jest prawomocny.