Rzecznik Prasowy - SSA Janusz Sulima
tel. 85 743 07 24
tel. kom. 605 600 676
e-mail: rzecznik_prasowy@bialystok.sa.gov.pl
pok. 313
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie sygn. akt II AKa 89/21 dotyczącej zastrzelenia mężczyzny w Olsztynie odroczył wydanie wyroku do dnia 29 września 2021 r., godz. 9.30., s. IV.
W dniu 30 września 2021r., godz. 11.00 Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę o zabójstwo (sygn.. akt II AKa 117/21).
W dniu 28.09.2021r., godz. 10.00 s. IV Sąd Apelacyjny zajmie się sprawą młodego mężczyzny, skazanego nieprawomocnie za zabójstwo przypadkowego przechodnia, niespełna 90-letniego mężczyzny, na karę dożywotniego pozbawienia wolności (sygn.. akt II AKa 89/21).
Sąd Apelacyjny w Białymstoku nie dopatrzył się zasadności żadnej ze skarg odwoławczych wniesionych w sprawie mężczyzny, który w 2008r. brał udział w dokonywaniu oszustw tzw. metodą „na wnuczka” (sygn. akt II AKa 100/21). Sędzia sprawozdawca podkreśliła, że sprawa ta ma charakter szczególny z uwagi na osoby poszkodowane oraz sposób działania sprawców, wykorzystujących dobrą wiarę, a niekiedy wręcz naiwność starszych ludzi. Określenie tego rodzaju przestępstw jako oszustw metodą „na wnuczka” weszło do powszechnego obiegu i mimo nagłaśniania takich przypadków ten sposób działania sprawców jest nadal skuteczny. Toteż rolą mediów jest ostrzeganie potencjalnych ofiar przed niefrasobliwym zachowaniem i namawianie do większej czujności. Jednocześnie sprawa ta potwierdza, iż żaden sprawca nie może liczyć na bezkarność, a sprawiedliwość dosięgnie go nawet po wielu latach, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, która stanowi rozliczenie kryminalnej działalności oskarżonego z 2008r.
Poczynione przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne co do przebiegu inkryminowanych zdarzeń i sprawstwa oskarżonego, kwalifikacja prawna jego zachowań oraz wymiar kary sąd odwoławczy ocenił jako prawidłowe.
Winę oskarżonego potwierdzają zeznania świadków, analiza bilingów telefonicznych oraz szereg dowodów pośrednich z których jednoznacznie wynika, że był on współorganizatorem przestępczego procederu, kierował działaniami innych osób i choć nie był szefem, to z całą pewnością był członkiem zorganizowanej grupy przestępczej zajmującej się popełnianiem tego rodzaju przestępstw.
Przy czym podkreślić trzeba, że w polskim systemie prawnym obowiązuje zasada indywidualności, tzn. ocenie może podlegać jedynie działanie oskarżonego w okresie 4 miesięcy 2008r., nie ponosi on odpowiedzialności za działania innych osób, a nagminność tego rodzaju przestępstw nie może w sposób istotny wpływać na wymiar orzeczonej wobec niego kary.
W tym zakresie Sąd Apelacyjny stwierdził, że Sąd Okręgowy prawidłowo wyważył wszystkie okoliczności wpływające na wymiar kary, a orzeczona kara 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności nie jest ani rażąco łagodna (jak zarzucał prokurator), ani też rażąco surowa (jak oceniał to obrońca oskarżonego).
Wyrok jest prawomocny.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie sygn. akt II AKa 100/21 dotyczącej oszustw tzw. metodą „na wnuczka” odroczył wydanie wyroku do dnia 23 września 2021 r., godz. 14.00., s. IV.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie sygn. akt II AKa 113/21 dotyczącej strzelaniny w Białymstoku odroczył wydanie wyroku do dnia 30 września 2021 r., godz. 12.15., s. IV.
W dniu 16 września 2021r., godz. 9.00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna apelację obrońcy oskarżonego w sprawie o usiłowanie zabójstwa (sygn.. akt II AKa 113/21).
Sąd Okręgowy w Białymstoku uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 9 grudnia 2019 r. w Białymstoku na ulicy Suraskiej, działając z bezpośrednim zamiarem pozbawienia życia pokrzywdzonego usiłował oddać w jego kierunku strzał z broni palnej - gazowego pistoletu Walter PPK kal. 8 mm. przerobionego na broń bojową kal. 6,35 mm wz. Browning, w ten sposób, że wycelował on przedmiotowy pistolet w klatkę piersiową pokrzywdzonego i dwukrotnie podjął próbę wystrzelenia znajdującego się w komorze nabojowej sprawnego pocisku, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na zbyt płytkie zadziałanie z dokładnie nieustalonych przyczyn grota iglicznego tej sprawnej jednostki broni oraz ucieczkę pokrzywdzonego, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat od odbycia co najmniej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne to jest czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to wymierzył mu karę 15 lat pozbawienia wolności.
Dodatkowo oskarżonemu wymierzono karę 2 lat pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie broni palnej, tj. przestępstwo z art. 263 § 2 k.k.
Sąd Okręgowy orzekł wobec oskarżonego łączną karę 15 lat pozbawienia wolności zastrzegając jednocześnie, że o warunkowe zwolnienie z odbycia reszty kary będzie on mógł ubiegać się dopiero po odbyciu 12 lat pozbawienia wolności.
Sąd Apelacyjny rozpozna apelacje obrońcy oskarżonego, który kwestionuje jego winę.
W dniu 16 września 2021r., godz. 11.30, s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę mężczyzny oskarżonego o udział w dokonywaniu oszustw tzw. metodą „na wnuczka” (sygn.. akt II AKa 100/21).
W okresie maj-sierpień 2008r. mężczyzna ten miał brać w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu dokonywanie oszustw na terenie Polski. W tym czasie w Białymstoku, Łodzi, Sanoku, Ostrowie Wielkopolskim, Augustowie, Lublinie i Jaśle, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami zdołał doprowadził 15 osób oraz usiłował doprowadzić 6 osób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Pokrzywdzeni stracili od 4 tys. do 21 tys. zł.
Sąd Okręgowy w Białymstoku, uznając winę oskarżonego, wymierzył mu karę łączną 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Orzekł też obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę stosownych kwot na rzecz pokrzywdzonych.
Sąd odwoławczy rozpozna apelacje obrońcy oskarżonego, który domaga się jego uniewinnienia oraz prokuratora, żądającego zaostrzenia wymiaru kary łącznej do 9 lat pozbawienia wolności.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku po dokonaniu kontroli instancyjnej w sprawie dotyczącej usiłowania zabójstwa w parku miejskim w Augustowie (sygn.. akt II AKa 120/21) uznał, że została ona rozpoznana prawidłowo, za wyjątkiem przyjętych przez Sąd I instancji ustaleń faktycznych co do postaci zamiaru, z jakim działał sprawca.
Ustalenie, że oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, tj. chciał śmierci pokrzywdzonego, nie znajduje oparcia w zgromadzonych dowodach. Zaatakował on pokrzywdzonego za pomocą noża, ale ofiara była przypadkowa, nie ustalono żadnego motywu, który tłumaczyłby zachowanie oskarżonego. Był on w stanie nietrzeźwości, zaatakował agresywnie i brutalnie, ale ciosy nożem były chaotyczne, nie celował on w newralgiczne dla życia części ciała. Część ciosów zadana była z niewielką siłą. Okoliczności te nie wskazują, że chciał on śmierci pokrzywdzonego, ale godził się na nią.
Niekorzystna dla oskarżonego ocena jego właściwości i warunków (osoba wielokrotnie karana, prowadząca nieuregulowany tryb życia, u której stwierdzono osobowość dyssocjalną), w świetle okoliczności i tła przedmiotowego zajścia nie może przesądzać, że działał on z zamiarem bezpośrednim zabójstwa.
Zmiana w zakresie zamiaru, z jakim działał oskarżony skutkowała złagodzeniem wymierzonej mu za przypisany czyn kary łącznej z 12 do 10 lat pozbawienia wolności, co znalazło też odpowiednie przełożenie na wymiar kary łącznej.
Wyrok jest prawomocny.