Rzecznik Prasowy - SSA Janusz Sulima
tel. 85 743 07 24
tel. kom. 605 600 676
e-mail: rzecznik_prasowy@bialystok.sa.gov.pl
pok. 313
W dniu 11 grudnia 2023 r. godz.12:00 s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę dotyczącą dwóch oskarżonych, którzy działając wspólnie i w porozumieniu, w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia mężczyzny dokonali jego pobicia, które skutkowało jego śmiercią. (sygn. akt II AKa 151/22).
Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 29 czerwca 2023 r. w sprawie II K 142/22 w ramach zarzucanego dwóm oskarżonym czynu uznał ich winnych tego, że w nocy z 04 czerwca 2022 r. na 05 czerwca 2022r. w Olsztynie działając wspólnie i w porozumieniu, w zamiarze ewentualnym pozbawienia życia mężczyzny wielokrotnie z dużą siłą bili go pięściami oraz kopali obutymi stopami po głowie, szyi oraz tułowiu, na skutek czego doznał on obrażeń ciała w postaci rozległych sińców i otarć naskórka na twarzy oraz bocznych powierzchniach głowy z objęciem małżowin usznych, dwóch niewielkich ran tłuczonych powieki górnej prawej, rozległych ran tłuczono-szarpanych tylnych powierzchni małżowin usznych, dwóch ran tłuczonych przedniej powierzchni lewej małżowiny usznej, licznych ran tłuczonych i rozległego wylewu krwi w śluzówce obu warg, rozległych podbiegnięć krwawych w tkance podskórnej głowy i obu mięśni skroniowych, krwiaka podtwardówkowego i podpajęczynówkowego z krwotokiem do układu komorowego mózgu, złamania chrząstki tarczowej krtani z wylewami krwi w mięśniach i śluzówce, niewielkich otarć naskórka na tułowiu, złamania dwóch prawych żeber, lewostronnego krwiaka zaotrzewnowego, niewielkich pęknięć miąższu lewej nerki, sińców i otarć naskórka na kończynach górnych, obrzęku lewej nerki, sińców i otarć naskórka na lewej kończynie dolnej, które to obrażenia skutkowały jego śmiercią w dniu 05 czerwca 2022 r., przy czym jeden z oskarżonych zarzuconego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, będąc uprzednio skazanym za umyślne przestępstwo podobne i czyn ten zakwalifikował względem niego jako przestępstwo z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. a względem drugiego z oskarżonych jako przestępstwo z art. 148 § 1 k.k. Sąd wymierzył pierwszemu oskarżonemu karę 15 lat pozbawienia wolności, zaś drugiemu karę 12 lat pozbawienia wolności. Sąd orzekł, iż obaj oskarżeni powinni odbywać kary pozbawienia wolności w zakładach karnych w których prowadzona jest terapia w zakresie uzależnienia od alkoholu. Apelację od tego wyroku wnieśli obrońcy.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 1 grudnia 2023 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 22 marca 2022 r.(sygn. akt II 54/18) w ten sposób, że uniewinnił trzech oskarżonych, a czwartemu oskarżonemu wymierzył karę 15 lat pozbawienia wolności.
W sprawie dotyczącej mężczyzny, który jest oskarżony o zabójstwo żony i teściowej nad którymi się znęcał wyznaczono nowy termin rozprawy na dzień 18 stycznia 2024 r., godz.9.00 s. IV (sygn. akt II AKa 210/23).
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 6 grudnia 2023 r. o godz. 09:00, s. IV rozpozna sprawę dotyczącą pozbawienia wolności ze szczególnym udręczeniem mężczyzny oraz jego zabójstwa dokonanego w 1999 roku.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 28 listopada 2023 r. po rozpoznaniu sprawy z powodu apelacji wniesionych przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej i obrońców oskarżonego od wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 lutego 2023 r. sygn. akt III K 108/22 zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie 4 wyroku łączną kwotę niekorzystnego rozporządzenia mieniem ustalił na 238.000 złotych, a w miejsce kwoty 83.000 (pieniędzy wypłaconych w bankomacie) przyjął 98.000 oraz wskazał, że do wypłacenia pieniędzy w bankomacie doszło od 5 do 11 listopada. W związku z powyższymi ustaleniami orzeczoną na rzecz jednej z pokrzywdzonych kwotę tytułem obowiązku naprawienia szkody podwyższył do 230.000 złotych. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze oraz kosztami wynagrodzenia pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej obciążył oskarżonego.
W dniu 8 listopada 2023 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku po rozpoznaniu apelacji obrońcy i prokuratora w sprawie AKa 165/23 zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 1 marca 2023 r. sygn. akt II K 34/22 w ten sposób, że podwyższył orzeczoną karę pozbawienia wolności za czyn z art. 148 § 1 k.k. do 20 lat. Sędzia sprawozdawca podał, że zbrodnia została dokładnie zaplanowana, przygotowana oraz wykonana z zimną krwią przez oskarżonego, który kolejno wyrzucił ciało mężczyzny do jeziora, w związku z czym orzeczona przez Sąd I instancji kara pozbawienia wolności w wymiarze 15 lat była rażąco łagodna.
W dniu 30 listopada 2022 r. godz. 12.00 s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę mężczyzny, który dokonał zabójstwa żony i teściowej nad którymi się znęcał (sygn. akt II AKa 210/23).
W dniu 28 listopada 2023r., godz. 11.30, s. IV Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę o sygn. akt II AKa 121/23 dotyczącą oskarżonego, który nieprawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 16 lutego 2023 r. sygn. akt III K 108/22, został uznany za winnego tego, że w dniu 13 kwietnia 2022 r. w Mońkach działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, występując jako funkcjonariusz Policji odebrał od pokrzywdzonej pieniądze w kwocie 30 000 złotych i 707 dolarów doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia jej mieniem, w ten sposób, iż najpierw nieustalone osoby prowadząc rozmowy telefoniczne z pokrzywdzoną podawały się za prokuratora oraz funkcjonariuszy Policji prowadzących czynności mające na celu ustalenie sprawców przestępstwa przez co wprowadzili ją w błąd dotyczący celu przekazania pieniędzy oraz zamiaru dokonania ich zwrotu tj. czynu z art. 286 § 1 k.k.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 10.10.2023r. utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 7 kwietnia 2023 r. w sprawie o sygn. akt III K 35/2, w którym mężczyzna został uznany za winnego, występku z art. 119§1 k.k. w zb. z art. 257 k.k. w zw. z art. 115§21 k.k. i wymierzono mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Wobec oskarżonego orzeczono na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w kwocie 1000 złotych i zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego na odległość mniejszą niż 50 metrów i zakaz kontaktowania się z nim w jakiejkolwiek formie na okres 3 lat.
W ocenie Sądu Apelacyjnego wyrok Sądu Okręgowego jest prawidłowy i w żadnym zakresie nie wymagał korekty ze strony sądu odwoławczego. Wnioski obrońców okazały się niezasadne.
Przypisany oskarżonemu czyn, jak wynika z opisu przyjętego przez Sąd I instancji, wyczerpał zachowanie kwalifikowane z art. 119 k.k. jak i z art. 257 k,k. Czyn przypisany oskarżonemu przez Sąd I instancji został uznany za czyn chuligański. Występek o charakterze chuligańskim to występek polegający na umyślnym zamachu na zdrowie, na wolność, na nietykalność, cielesną innej osoby w sytuacji kiedy sprawca działa publicznie i bez powodu przez co okazuje rażące naruszenie porządku prawnego.
Wszystkie te znamiona, w ocenie Sądu Apelacyjnego, zostały przez Sąd I instancji prawidłowo ustalone w sprawie w oparciu o całokształt materiału zebranego w sprawie w związku z tym Sąd I instancji miał prawo ustalić i przyjąć, że 5 lipca 2023r. w Choroszczy z powodu przynależności rasowej oskarżony znieważył pochodzącego z Algierii mężczyznę oraz stosował wobec niego przemoc, w ten sposób, że kierował pod jego adresem obraźliwe słowa, w tym związane z jego karnacją i pochodzeniem, a także uderzył go powodując obrażenia ciała, przy czym dopuścił się tego czynu publicznie i bez powodu czym okazał rażące naruszenie porządku prawnego. Ustalenie stanu faktycznego przez Sąd I instancji wynika jednoznacznie z zeznań pokrzywdzonego. Sąd szeroko opisał dlaczego zeznania pokrzywdzonego zasługują na wiarę i rozważył wszystkie aspekty w świetle zasad wiedzy i doświadczenia zawodowego. Jego zeznania znalazły odzwierciedlenie w zebranym w sprawie materiałem dowodowym.
Zachowanie oskarżonego, który używał słów „Arab”, czarnuch” i „ciapak” jednoznacznie odzwierciedla działanie z pobudek rasistowskich czyli przynależności rasowej pokrzywdzonego, jego pochodzenia i karnacji. Bezspornym jest to, że oskarżony uderzył pokrzywdzonego, który doznał obrażeń ciała co wprost wynika z opinii.
Oskarżony niechętnie wypowiadał się o zajściu, a ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że to zdarzenie miało bardzo negatywny wpływa na jego życie społeczne i zawodowe, bardzo przeżył to zdarzenie. Postawa oskarżonego natomiast nie wskazywała na skruchę i zrozumienie zła, które wyrządził innej osobie, jego żal nie był szczery.
Sąd Okręgowy jednoznacznie ustalił, że do zdarzenia doszło z powodu nastawienia psychicznego oskarżonego do pokrzywdzonego dlatego, że pokrzywdzony był Algierczykiem, wyglądał inaczej, oskarżony chciał go poniżyć, obrazić, zadać mu ból, dyskryminować go z racji jego odmienności. Uczynił to nie tylko słowem ale całością swojego zachowania, które miało miejsce z racji tego, że uważa go za gorszego od siebie czyli ewidentnie oskarżony zanegował prawo pokrzywdzonego do funkcjonowania na równi z nim w przestrzeni publicznej.
Wymierzona oskarżonemu kara jest właściwa. Trzeba jednoznacznie wskazać, że zachowania przypisane oskarżonemu pojawiają się w przestrzeni publicznej wcale nie tak rzadko zwłaszcza w ostatnim okresie, a kwestionowanie prawa innych osób do bycia traktowanym równo może mieć doniosłe konsekwencje zarówno w życiu lokalnym, a następnie szerzej w wymiarze ogólnokrajowym i ogólnoświatowym. Negacja takiego prawa do bycia innym jednoznacznie może prowadzić do skutków nawet w postaci wojen. Nie bez przyczyny publiczne znieważenie osoby z powodu jej przynależności rasowej i stosowanie przemocy umieszczone jest w kodeksie karnym w rozdziale Przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne oraz w rozdziale Przeciwko porządkowi publicznemu, a to oznacza, że ranga tych przestępstw jest wielka, a zapewnienie poczucia bezpieczeństwa przedstawicielom innym narodowościom w Polsce jednoznacznie wymaga odpowiedniej reakcji karnej ze strony Sądu, na którą to reakcję ze strony Sądu przepisy obowiązującego kodeksu karnego pozwalają.