Sąd Apelacyjny w Białymstoku

Decyzją Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 sierpnia 2024 roku została odwołana ze stanowiska dyrektora Sądu Apelacyjnego w Białymstoku Pani Grażyna Lewicka z upływem dnia 20 sierpnia 2024 roku.

W dniu 27 sierpnia 2024 roku, godz. 11:30, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę znęcania się przez oskarżonego nad nieporadnymi ze względu na wiek rodzicami. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w Olsztynie w dniu 28 marca 2024 roku w sprawie sygn. akt II K 171/23.

Oskarżony w tej sprawie został wyrokiem Sądu I instancji uznany za winnego tego, że w okresie od początku lutego 2023 r. do 3 października 2023 r. znęcał się psychicznie i fizycznie nad wspólnie zamieszkującymi z nim rodzicami nieporadnymi ze względu na podeszły wiek i stan zdrowia w ten sposób, że będąc pod wpływem alkoholu jak i na trzeźwo wszczynał awantury z wymienionymi, podczas których poniżał ich wyzywając słowami wulgarnymi i powszechnie uznanymi za obelżywe, groził pobiciem, pozbawieniem życia, również przy użyciu noża, spaleniem zabudowań mieszkalnych, jak również groził samobójstwem, wyganiał pokrzywdzonych z domu, a także stosował wobec nich przemoc fizyczną poprzez popychanie oraz bicie rękami i drewnianą laską, przy czym w powyższym okresie wielokrotnie posługując się nożem groził pozbawieniem życia pokrzywdzonemu, doprowadzając pokrzywdzoną do natychmiastowego wydania mu drobnych pieniędzy na zakup alkoholu o nieustalonej łącznej wartości na szkodę pokrzywdzonych. Czyn ten zakwalifikowany został z art. 207 § 1a k.k. w zb. z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art.12 § l k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Sąd Okręgowy w Olsztynie wymierzył oskarżonemu karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, a nadto orzekł, że oskarżony orzeczoną karę pozbawienia wolności powinien odbywać w systemie terapeutycznym dla osób z deficytem intelektualnym i uzależnionych od alkoholu

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator oraz obrońca.

W dniu 29 sierpnia 2024 roku, godz. 11:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą oskarżonego o pobicie, związanie, ciągnięcie za samochodem, a następnie utopienie mężczyzny. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w Olsztynie w dniu 11 grudnia 2023 roku w sprawie sygn. akt II K 90/23.

Oskarżony został wyrokiem Sądu I instancji uznany za winnego tego, że:

1. w dniu 28 czerwca 2020 r. przy stawie wodnym znajdującym się na polu kukurydzy, zabił w zamiarze bezpośrednim pokrzywdzonego poprzez wrzucenie do stawu wodnego, kilkukrotne przytrzymywanie mu głowy w wodzie, pozostawienie nieprzytomnego pływającego głową w dół i niedopuszczenie do udzielenia mu pomocy przez inną ustaloną osobę, z tym z ustaleniem, że oskarżony działał z zamiarem ewentualnym pozbawienia życia pokrzywdzonego, co wypełnia znamiona czynu z art. 148 § 1 kk,
2. w tym samym miejscu i czasie, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pozbawił wolności pokrzywdzonego oraz przemocą polegającą na kilkukrotnym uderzaniu go rękami w twarz i klatkę piersiową, skrępowaniu rąk, kneblowaniu ust, wrzuceniu, zamknięciu i przewożeniu w bagażniku samochodu oraz ciągnięciu za tym samochodem przy pomocy pasa parcianego założonego na szyję, usiłował doprowadzić go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez podpisanie oświadczenia o uregulowaniu przez oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego kwoty 2.500 zł,  czego nie dokonał z uwagi na opór pokrzywdzonego, tj. czynu z art. 189 § 1 kk i art. 13 § 1 kk w zw. z art. 282 kk w zw. z art. 11 § 2 kk,

• w tym samym miejscu i czasie, w celu wywarcia wpływu na świadka, groził świadkowi pozbawieniem życia w przypadku ujawnienia przed organami ścigania i innymi osobami zabicia pokrzywdzonego, co z kolei wypełnia znamiona czynu z art. 245 kk.

Sąd I instancji za kolejno przypisane czyny wymierzył oskarżonemu kary odpowiednio 25 lat pozbawienia wolności, 8 lat pozbawienia wolności i jednego roku pozbawienia wolności, a następnie orzekł karę łączną w wymiarze 25 lat pozbawienia wolności. Dodatkowo Sąd orzekł, że kara łączna pozbawienia wolności ma być wykonywana w systemie terapeutycznym.

Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator oraz obrońcy.

W dniu 27 sierpnia 2024 roku, godz. 09:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą 18-letniego oskarżonego o czyn z art. 156 § 1 pkt 2 k.k popełniony z użyciem noża w warunkach przekroczenia granic obrony koniecznej. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w Olsztynie w dniu 25 marca 2024 roku w sprawie sygn. akt II K 120/23.

Oskarżony w tej sprawie został wyrokiem Sądu I instancji uznany za winnego tego, że w dniu 5 lipca 2023 r. około godz. 18:30, w Giżycku na chodniku pomiędzy blokami,  odpierając bezprawny, bezpośredni zamach pokrzywdzonego na dobro chronione prawem w postaci zdrowia przekroczył granice obrony koniecznej w ten sposób, że zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, działając w zamiarze ewentualnym spowodowania u pokrzywdzonego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu, zadał mu dwa ciosy nożem powodując ranę kłutą klatki piersiowej w okolicy IX – X międzyżebrza po stronie prawej, odmy opłucnowej prawostronnej, krwotoku do jamy opłucnowej prawej, powierzchownej rany w okolicy podobojczykowej prawej – powodując u pokrzywdzonego ciężki uszczerbek na jego zdrowiu w postaci choroby realnie zagrażającej życiu. Czyn ten sąd zakwalifikował z art. 156 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 25 § 2 kk i stosując nadzwyczajne złagodzenie kary wymierzył karę jednego roku pozbawienia wolności.

Wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności oskarżonemu Sąd warunkowo zawiesił na okres próby 4 lat, oddając go w tym czasie pod dozór kuratora oraz zobowiązując go w okresie próby do kontynuacji nauki, powstrzymywania się od nadużywania alkoholu i używania środków odurzających oraz do przebywania w środowisku osób zdemoralizowanych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca.

W dniu 13 sierpnia 2024 roku, godz. 13:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę oskarżonego o narażenie na powstanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez wielokrotne uderzenia pokrzywdzonego m. in. metalowym krzesłem. Wyrok w I instancji wydał Sąd Okręgowy w Olsztynie w dniu 28 lutego 2024 roku w sprawie sygn. akt II K 63/22.

Oskarżony został wyrokiem Sądu I instancji uznany winnym tego, że w dniu 4 kwietnia 2021 r., w godzinach popołudniowych w jednym z garaży położonym w Lidzbarku Warmińskim, uderzył pokrzywdzonego w głowę metalowym ceownikiem, a po jego upadku kilkakrotnie uderzał go metalowym krzesłem po całym ciele narażając pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pod postacią choroby realnie zagrażającej życiu i uderzając w ten sposób spowodował u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci stłuczenia głowy z ranami tłuczonymi w okolicy czołowo – ciemieniowej prawej i czołowej lewej, złamania podstawy czaszki i prawej kości ciemieniowej oraz niewielkim krwawieniem podpajęczynówkowym, stłuczenia lewego barku z otarciami naskórka, stłuczenia klatki piersiowej i okolicy lewej łopatki z linijnymi zasinieniami skutkujące naruszeniem czynności narządu ciała trwającym dłużej niż siedem dni.

Sąd Okręgowy czyn powyższy zakwalifikował z art.  160 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i wymierzył oskarżonemu mu karę 2 lat pozbawienia wolności.

Apelację od powyższego wyroku wywiodła obrona.

W dniu 20 sierpnia 2024 roku, godz. 13:15, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę mężczyzny oskarżonego o udzielenie małoletniemu narkotyku z zamian za kradzież kurtek ze sklepu. Wyrok w I instancji  zapadł przed Sądem Okręgowym w Olsztynie w dniu 9 kwietnia 2024 roku w sprawie sygn. akt II K 23/24.

Oskarżony został wyrokiem Sądu I instancji uznany winnym tego, że:

1. w dniu 30 stycznia 2023 r. w Olsztynie, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił małoletniemu substancji psychotropowej w postaci klefedronu (4-CMC) w ilości 2 woreczków o łącznej wadze około 3 gramów w zamian za dokonanie przez małoletniego w sklepie w Olsztynie kradzieży kurtek, tj. czyn z art. 59 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii,
2. w dniu 30 stycznia 2023 r. w Olsztynie, wbrew przepisom obowiązującej ustawy posiadał środki psychotropowe w postaci amfetaminy w łącznej ilości 2,79 grama i klefedronu (4-CMC) w łącznej ilości 3,75 grama, tj. czyn z art. 62 ust.1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd Okręgowy w Olsztynie, przyjmując, że czyny powyższe stanowią wypadki mniejszej wagi, wymierzył oskarżonemu karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd orzekł przy tym, że oskarżony orzeczoną karę łączną pozbawienia wolności powinien odbywać w systemie terapeutycznym dla osób uzależnionych od alkoholu. Uzasadniając wymiar i rodzaj kary i środka karnego, Sąd I instancji argumentował, iż oskarżony jest wielokrotnie karaną osobą bezdomną, prowadzącą włóczęgowski tryb życia i jest przy tym silnie uzależniony od alkoholu.

Apelację od wyroku wniósł obrońca.

W dniu 9 lipca 2024 roku, godz. 9:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę mężczyzny oskarżonego o spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Wyrok w I instancji w sprawie II K 7/24 wydał Sąd Okręgowy w Białymstoku w dniu 22 marca 2024 roku.

Oskarżony został wyrokiem Sądu I instancji uznany winnym tego, że w dniu 29 sierpnia 2023 r. w Bielsku Podlaskim chcąc uderzyć pokrzywdzonego wyprowadził cios ręką w kierunku jego twarzy, w następstwie czego pięść po podbródku pokrzywdzonego osunęła się na przednio-boczną część jego szyi po lewej stronie powodując nieobjęty zamiarem sprawcy uraz skutkujący zmianami obrzękowo-krwotocznymi w obrębie gardła i krtani, zaburzeniami mówienia i wentylacji, trudnościami w połykaniu oraz dusznością, przy czym cios ten - oprócz otarcia naskórka w okolicy podbródka - spowodował także ciężki uszczerbek na zdrowiu ww. mężczyzny w postaci choroby realnie zagrażającej jego życiu, a w efekcie tego uderzenia pokrzywdzony w okresie od 30 sierpnia 2023 r. do 12 września 2023 r. był hospitalizowany, gdzie wykonano skuteczne czynności medyczne ratujące jego życie, tj. operacyjny zabieg tracheotomii dolnej i laryngoskopii bezpośredniej oraz założono mu rurkę tracheostomijną, zaś następstwo w postaci tego rodzaju urazu sprawca mógł przewidzieć. Czyn ten zakwalifikowany został z art. 156 § 2 k.k. (w brzmieniu obowiązującym do 30.09.2023 r.) w zw. art. 4§1 k.k.

Sąd I instancji skazał oskarżonego na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności.

Apelację od wyroku wnieśli obrońca i prokurator.

W dniu 15 lipca 2024 roku, godz. 10:00, s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku rozpozna sprawę mężczyzny oskarżonego o przestępstwa narkotykowe i inne. Wyrok w I instancji w sprawie II K 93/22 wydał Sąd Okręgowy w Suwałkach w dniu 6 listopada 2023 roku.

Oskarżony został wyrokiem Sądu I instancji uznany winnym tego, że:

-        w dniu 27 kwietnia 2021 roku w Gdańsku, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy, uczyniwszy sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, działając wspólnie i w porozumieniu z ustaloną osobą, nabył znaczne ilości środków psychotropowych w postaci: 4 CMC o wadze 5319, 5 g netto celem wprowadzenia ich do dalszego obrotu, które następnie przewoził swoim samochodem z Gdańska do miejsca zamieszkania i w wyniku interwencji funkcjonariuszy policji został zatrzymany w Mrągowie; czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 kk i za ten czyn Sąd wymierzył karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności  oraz na karę grzywny w wymiarze 200 stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie złotych.

-        w okresie od bliżej nieustalonej daty 2019 roku do 27 kwietnia 2021 roku w Ełku oraz na terenie innych miast województwa warmińsko – mazurskiego i w Białymstoku, działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczyniwszy sobie z popełnienia przestępstwa stałe źródło dochodu, wbrew przepisom ustawy nabył od ustalonych i nieustalonych osób w celu wprowadzenia do obrotu znaczne ilości środków odurzających i substancji psychotropowych, to jest:

§  nabył od ustalonego mężczyzny ziele konopi innych niż włókniste w ilości co najmniej 15 kg

§  za pośrednictwem Internetu nabył od nieustalonego mężczyzny oraz od nieustalonych innych osób, łącznie nie mniej niż 100 kg środków psychotropowych w postaci CMC oraz nie mniej niż 50 kg amfetaminy i nie mniej niż 1 kg kokainy

§  nabył od nieustalonej osoby, a następnie przechowywał w piwnicy bloku w Ełku przy znaczne ilości środków odurzających i substancji psychotropowych w postaci: ziela konopi innych niż włókniste w ilości 2451,91 grama netto oraz kokainy w ilości 521,30 grama netto, a następnie środki te wielokrotnie odpłatnie udzielił nieustalonym i ustalonym osobom w celu ich dalszej odsprzedaży, w szczególności:

§  w okresie od nieustalonej daty 2020 roku do marca 2021 roku wielokrotnie odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci nie mniej niż 50 gramów kokainy wartości nie mniejszej niż 10 000 zł, nie mniej niż 25 gramów CMC wartości nie mniejszej niż 750 zł, oraz środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości nie mniejszej niż 50 g wartości nie mniejszej niż 2000 zł

§  w okresie od bliżej nieustalonej daty stycznia 2021 roku do dnia 27 marca 2021 roku wielokrotnie odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci nie mniej niż 20 gramów kokainy wartości nie mniejszej niż 4000 zł, nie mniej niż 5 gramów CMC wartości nie mniejszej niż 150 zł oraz środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości nie mniejszej niż 40 gram wartości nie mniejszej niż 1600 zł

§  od bliżej nieokreślonej daty marca 2020 roku do dnia 25 grudnia 2020 roku, wielokrotnie odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie, w celu dalszej odsprzedaży znaczne ilości środków psychotropowych w postaci: 4CMC o łącznej wadze nie mniejszej niż 5 kg i wartości nie mniejszej niż 150 000 zł oraz 100 gram kokainy wartości nie mniejszej niż 20 000 zł,

§  w okresie od bliżej nieustalonej daty stycznia 2021 roku do bliżej nieustalonej daty kwietnia 2021 roku wielokrotnie odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie  znaczne ilości substancji psychotropowej w postaci nie mniej niż 40 gram kokainy wartości nie mniejszej niż 8000 zł,

§  w okresie od bliżej nieustalonej daty stycznia 2021roku do kwietnia 2021 wielokrotnie  odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie znacznych ilości środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości nie mniejszej niż 800 gram wartości nie mniejszej niż 35200 zł,

§  w okresie od bliżej nieustalonej daty 2020 roku do kwietnia 2021 roku wielokrotnie odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci nie mniej niż 20 gram kokainy wartości nie mniejszej niż 4000 zł, nie mniejszej niż 60 gram CMC wartości nie mniejszej niż 1800 zł oraz środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości nie mniejszej niż 150 gram wartości nie mniejszej niż 6000 zł,

§  w okresie od bliżej nieustalonej daty 2020 roku do dnia 27 kwietnia 2021 roku wielokrotnie odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie  znacznych ilości substancji psychotropowej w postaci nie mniej niż 350 gramów kokainy wartości nie mniejszej niż 70 000 zł, nie mniej niż 3055 gramów CMC wartości nie mniejszej niż 91 650 zł oraz środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości nie mniejszej niż 1050 gram wartości nie mniejszej niż 42 000 zł,

§  w okresie od bliżej nieustalonej daty 2019 roku do dnia 27 kwietnia 2021 roku wielokrotnie odpłatnie udzielił ustalonemu mężczyźnie znacznych ilości środków odurzających w postaci nie mniej niż 50 gram konopi innych niż włókniste wartości nie mniejszej niż 2 000 zł,

co wypełnia znamiona czynu z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za co Sąd I instancji skazał oskarżonego na karę 4 lat  pozbawienia wolności oraz na karę grzywny w wymiarze 300 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 150 złotych,

-        w dniu 27 kwietnia 2021 roku pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego funkcjonariusza CBŚP oraz żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, poruszających się nieoznakowanymi radiowozami, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania samochodu osobowego, nie zatrzymał niezwłocznie pojazdu i kontynuował jazdę, podejmując próbę ucieczki, co stanowi czyn z art. 178 b kk i za co Sąd wymierzył karę roku pozbawienia wolności.

Oskarżony został jednocześnie uniewinniony od popełnienia objętego aktem oskarżenia czynu z art. 299 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy w Suwałkach wymierzył oskarżonemu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 400 stawek dziennych  przyjmując wysokość jednej stawki dziennej za równoważną kwocie 150 złotych, a także orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Dodatkowo orzeczono nawiązkę w wysokości  20 000 zł złotych płatną na rzecz Stowarzyszenia Monar Ośrodek Leczenia, Terapii i Rehabilitacji w Gaudynkach.

Apelację od wyroku wnieśli obrońca i prokurator.