Rzecznik Prasowy - SSA Janusz Sulima
tel. 85 743 07 24
tel. kom. 605 600 676
e-mail: rzecznik_prasowy@bialystok.sa.gov.pl
pok. 313
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 1 czerwca 2023r. po rozpoznaniu sprawy z powodu apelacji wniesionych przez prokuratora, pełnomocnika Prezesa Sądu Apelacyjnego w Lublinie reprezentującego Skarb Państwa i pełnomocnika wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 4 kwietnia 2022 r. sygn. akt IV Ko 699/19 zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że w pkt I.:
- podwyższył kwotę zasądzoną od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawcy tytułem odszkodowania do wysokości 298 017 złotych,
- podwyższył kwotę zasądzoną od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawcy tytułem zadośćuczynienia do wysokości 264 000 złotych;
W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciążył Skarb Państwa.
W ocenie Sądu Apelacyjnego apelacje prokuratora i pełnomocnika wnioskodawcy okazały się o tyle zasadne, że skutkowały zmianą zaskarżonego wyroku w zakresie wysokości zasądzonego zadośćuczynienia i odszkodowania. Natomiast apelacja Prezesa Sąd Apelacyjnego w Lublinie reprezentującego Skarb Państwa została uznana w całości za bezzasadną.
Analiza akt sprawy wskazuje, że Sąd pierwszej instancji dokonując oceny materiału dowodowego dla potrzeb określenia należnego zadośćuczynienia i odszkodowania uczynił to w sposób prawidłowy zgodnie z art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k. nadając odpowiedni walor, znaczenie, okolicznościom mającym wpływ na określenie stopnia pokrzywdzenia wnioskodawcy, za wyjątkiem jedynie uznania 50% przyczynienia się do aresztu w całym okresie jego stosowania.
Sąd Okręgowy słusznie wskazał zdarzenia mające wpływ na określenie stopnia pokrzywdzenia wnioskodawcy, tj. okres pozbawienia wolności, pogorszenie w tym czasie stanu zdrowia, rozłąka z żoną i małoletnim dzieckiem, warunki osadzenia, w tym pobicie przez osadzonych, kłopoty zdrowotne. Prawidłowo ocenił znaczenie tych okoliczności dla ustalenia należnego wnioskodawcy zadośćuczynienia. Ustalone zadośćuczynienia w kwocie 370 000 za cały okres niesłusznego tymczasowego aresztowania na pewno nie jest rażąco niewspółmiernie wysokie, w stopniu nie dającym się zaakceptować. Równocześnie na pewno nie jest ona symboliczna i stanowi realną, odczuwalną rekompensatę, a zarazem nie jest także rażąco wygórowana i nie będzie stanowiła nadmiernego wzbogacenia.
Natomiast, w ocenie Sądu Apelacyjnego, słuszne wskazał prokurator, że Sąd Okręgowy niezasadnie uznał, że ustalona kwota tytułem zadośćuczynienia winna być pomniejszona o 50 % za cały okres niesłusznego zatrzymania i tymczasowego aresztowania.
W tej sytuacji Sąd Apelacyjny uznał, że za okres do 28 czerwca 2010 zadośćuczynienie należy się wnioskodawcy w kwocie 155 000 złotych, a za następny okres do daty zwolnienia, tj. 31 stycznia 2011 r. przy uwzględnieniu przyczynienia się na poziomie wnioskodawcy na poziomie 50% w kwocie 109 000 złotych, a więc łącznie 264 000 złotych. Taka kwota na pewno nie jest symboliczna i stanowi realną, odczuwalną rekompensatę, a zarazem nie jest rażąco wygórowana i nie będzie stanowiła nadmiernego wzbogacenia.
Sąd Apelacyjny nie podzielił tym samym żądania pełnomocnika wnioskodawcy o zasądzenie zadośćuczynienia w wysokości 2 750 000 złotych. Nie znalazł przemawiających za tym argumentów. Należy pamiętać, że z istoty zadośćuczynienia wynika, że ustalenie jego wysokości musi uwzględniać wszystkie aspekty doznanej, że powinno być "odpowiednie", a więc odzwierciedlać rzeczywiście doznaną krzywdę i służyć jej skompensowaniu, a nie nadmiernemu wzbogaceniu. Żądanie zadośćuczynienia w wysokości 2 750 000 złotych nie jest żadną miarą do zaakceptowania także i z tego powodu, że suma taka nie uwzględnia zupełnie warunków materialnych w Polsce, przeciętnych dochodów, kosztów życia, wysokości przeciętnej stopy życiowej.
Za chybione należało również uznać zarzuty i wnioski podniesione przez pełnomocnika Prezesa Sądu Apelacyjnego w Lublinie i pełnomocnika wnioskodawcy dotyczące zawyżenia bądź zaniżenia przez Sąd Okręgowy wysokości zasądzonego odszkodowania z tytułu utraconych przez wnioskodawcę dochodów z tytułu działalności firmy w związku z jego niewątpliwie niesłusznym zatrzymaniem i tymczasowym aresztowaniem.
Domaganie się przez pełnomocnika wnioskodawcy odszkodowania na poziomie 12 286 829,44 złotych nie znajduje żadnego uzasadnienia w zgromadzonych dowodach.
Sąd Apelacyjny natomiast w pełni zaakceptował stanowisko Sądu Okręgowego, że w wyniku tymczasowego aresztowania w przedmiotowej sprawie utracił on dochód za 2010 rok mając jednak na uwadze, że wnioskodawca przyczynił się dopiero po 28 czerwca 2010 r. do powstania tej szkody przyjął, że do tej daty należne odszkodowanie wynosi 41 666,67 USD, a za kolejny okres 58 333, 33 USD ale z uwagi na 50% przyczynienie się tylko 29 166, 66 USD, łącznie w kwocie – 70 833, 33 USD, tj. według średniego kursu NBP z daty wyrokowania SO (04.04.2020) - 298 017 złotych.
Wyrok jest prawomocny.
W dniu 1 czerwca 2023r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku odroczył wydanie wyroku w sprawie II AKa 18/22 z uwagi na zawiłość sprawy do dnia 14.06.2023 r., godz. 13.00, s. IV.
Sprawa dotyczy 4 mężczyzn, którym zarzucono, że w okresie od 1 lipca 2010 r. do 31 marca 2012 r. woj. małopolskie oraz w innych rejonach kraju, wspólnie brali udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu przyjmowanie pochodzących z kradzieży ciągników rolniczych, przerabianie ich znaków identyfikacyjnych, podrabianie dokumentów nabycia i w oparciu o tak podrobione dokumenty, podstępne wyłudzanie poświadczeń nieprawdy w postaci decyzji o rejestracji ciągników rolniczych z fałszywymi oznaczeniami identyfikacyjnymi i oszukańcze ich zbywanie oraz przyjmowanie środków płatniczych pochodzących z korzyści uzyskiwanych z popełniania czynów zabronionych i podejmowanie czynności zmierzających do udaremnienia lub znacznego utrudnienia stwierdzenia miejsca ich umieszczenia tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.. Łącznie postawiono poszczególnym mężczyznom 60 zarzutów dotyczących m.in. paserstwa szeregu ciągników rolniczych pochodzących z przestępstw dokonywanych na terenie Włoch o łącznej wartości około 1.210.136,50 zł, co stanowi mienie znacznej wartości, oszustwa oraz posłużenia się podrobionym dokumentem.
Nadto dwóm pozostałym osobom zarzucono: kobiecie, że wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami podrobiła w celu użycia za autentyczną umowę kupna - sprzedaży ciągnika rolniczego, w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, przyjęła pochodzący z kradzieży ciągnik rolniczy, udzieliła pomocy w doprowadzeniu pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia pieniędzmi; mężczyźnie, że nieustalonym miejscu na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, podrobił w celu użycia za autentyczne 3 umowy kupna-sprzedaży ciągników rolniczych.
Sąd Okręgowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 30 lipca 2021 r. (sygn. akt III K 43/19) skazał w/w mężczyzn na kary łączne pozbawienia wolności: 6 lat, 5 lat, 3 lat i 6 miesięcy, 1 roku. Kobiecie wymierzył karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Apelacje od w/w wyroku złożyli Prokurator, oskarżyciel posiłkowy i obrońcy oskarżonych.
W dniu 22 maja 2023r. Sąd Apelacyjny w sprawie o sygn. akt I AGa 36/22 przeciwko Bankowi Spółdzielczemu odroczył ogłoszenie orzeczenia na dzień 14.06.2023 r. godz. 12:45 sala II.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 23 maja 2023r. w sprawie II AKa 48/23 z uwagi na zawiłość sprawy i konieczność przeanalizowania ostatecznej argumentacji stron odroczył wydanie wyroku do dnia 29.05.2023 r., godz. 13.00, sala IV;
W dniu 30 maja 2023r. godz. 09:00 s. IV Sąd Apelacyjny w Białymstoku zajmie się sprawą czterech mężczyzn, którzy w ramach spotkania w celu transakcji sprzedaży siedmiu jednostek broni palnej, pochodzącej z przemytu, czterem nieustalonym kontrahentom, dopuścili się zabójstwa mężczyzny.
W dniu 22 maja 2023r. o godz. 12.45, s. II, Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę o sygn. akt I AGa 36/22 przeciwko bankowi.
Powód w pozwie domagał się zapłaty, jako roszczenia częściowego, kwoty 76.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie podając, że zawarł z pozwanym bankiem umowy o prowadzenie rachunku rozliczeniowego oraz o świadczenie usług bankowych za pośrednictwem systemu (…) a w dniu 15 marca 2016r. nieznany sprawca dokonał dwóch nieautoryzowanych przelewów z rachunku bankowego powoda prowadzonego przez pozwanego.
Pozwany Bank wniósł o oddalenie powództwa w całości.
W dniu 19 maja 2023r. o godz. 10.00, s. V, Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę o sygn. akt I ACa 667/22 PZU przeciwko kierowcy.
Powódka w pozwie o zapłatę w postępowaniu upominawczym skierowanym przeciwko mężczyźnie domagała się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz kwoty 96 478,97 zł z ustawowymi odsetkami. Swoje żądanie oparła na przepisie art. 43 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., nr 124, poz. 1152 z późn. zm.), który stanowi, iż zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym.
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 4 maja 2023r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce z dnia 9 listopada 2022r. w sprawie II K 25/22 w ten sposób, że oskarżonego uznał za winnego tego, że w dniu 26 lutego 2022r. przewidując możliwość spowodowania śmierci pokrzywdzonej i godząc się na to, dokonał podpalenia budynku mieszkalnego w ten sposób, że rozlał w jednym z pomieszczeń budynku substancję łatwopalną, a następnie przy użyciu zapalniczki podpalił ją, w wyniku czego doszło do rozprzestrzenia się ognia w całym budynku, w wyniku czego uległ on całkowitemu spaleniu, zaś znajdująca się w sąsiednim pomieszczeniu niepełnosprawna ruchowo, nie mająca możliwości samodzielnego wydostania się na zewnątrz kobieta poniosła śmierć na miejscu, to jest czynu z art. 148 §1 k.k. i na podstawie tego przepisu skazał go i wymierzył mu karę 10 lat pozbawienia wolności.
W dniach 18-19 kwietnia 2023r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku przeprowadził szkolenie obronne,
w którym udział wzięli Prezesi i Dyrektorzy Sądu Apelacyjnego i Sądów Okręgowych, Prezesi Sądów Rejonowych oraz inspektorzy ds. obronnych Sądu Apelacyjnego i Sądów Okręgowych.
W szkoleniu wziął udział Dyrektor Biura Bezpieczeństwa Ministerstwa Sprawiedliwości Pan Paweł Makarowski.
Szkolenie obejmowało przedstawienie przez inspektorów CZK PUW oraz inspektorów ds. obronnych Sądu Apelacyjnego oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku:
- zagrożeń dla województwa podlaskiego ze szczególnym uwzględnianiem zagrożeń skażeniami promieniotwórczymi i toksycznymi środkami przemysłowymi oraz sposobów powiadamiania i alarmowania o zagrożeniach,
- możliwościach użycia i przenoszenia broni jądrowej przez potencjalnego agresora, tj. Federację Rosyjską,
- szkodliwego wpływu czynników wybuchu jądrowego, skażeń promieniotwórczych powstałych w wyniku awarii elektrowni jądrowej jak również uszkodzenia zbiorników z TŚP oraz możliwości i sposobów ochrony pracowników przed wymienionymi czynnikami,
- ochrony ludzi przed skażeniami przy wykorzystaniu etatowych indywidualnych środków ochrony przed skażeniami,
- rozpoznania skażeń promieniotwórczych i chemicznych przy użyciu przyrządów znajdujących się na wyposażeniu Sił Zbrojnych.
