Rzecznik Prasowy - SSA Janusz Sulima
tel. 85 743 07 24
tel. kom. 605 600 676
e-mail: rzecznik_prasowy@bialystok.sa.gov.pl
pok. 313
Sąd Apelacyjny w Białymstoku, w wyniku uwzględnienia apelacji prokuratora, zmienił częściowo opis i kwalifikację czynu przypisanego jednemu z oskarżonych w sprawie o napaść na małżeństwo w lesie w okolicach Ostrowi Mazowieckiej (sygn.. akt II AKa 173/21), uznając go winnym nie tylko pobicia pokrzywdzonych, ale też współudziału w przestępstwie rozboju, którego przedmiotem była broń palna należącą do pokrzywdzonego. Z zeznań tego mężczyzny wynika jednoznacznie, że obaj sprawcy, stosując wobec niego przemoc, zabrali mu broń, za pomocą której chciał się przed nimi bronić. Jednocześnie nie sposób uznać, że ich działanie miało na celu jedynie odparcie ataku pokrzywdzonego, skoro po zdarzeniu nie wyrzucili jej, ani nie zgłosili tego zajścia na Policję. Zabrali broń, strzelali z niej, została ona później odnaleziona z samochodzie jednego z oskarżonych, co jednoznacznie świadczy o tym, że ich celem była kradzież broni. Za tak zakwalifikowane przestępstwo, stosując instytucję nadzwyczajnego złagodzenia kary, sąd odwoławczy wymierzył temu oskarżonemu karę 1 roku bezwzględnego pozbawienia wolności oraz karę 100 stawek dziennych grzywny w wysokości po 30 zł. Sędzia sprawozdawca podkreślił, że okoliczności zdarzenia, stopień winy tego sprawcy oraz stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu nie pozwalał na zastosowanie probacji w formie warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary
Jednocześnie sąd Apelacyjny nie uwzględnił apelacji obrońcy drugiego z oskarżonych, który domagał się uznania, że działanie tego sprawcy było przekroczeniem granic obrony koniecznej. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje w żadnej mierze podstaw do uznania, że w którymkolwiek momencie zajścia pokrzywdzony stał się atakującym, a życie lub zdrowie oskarżonych było zagrożone.
Wyrok jest prawomocny.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 12 października 2021r., godz. 12.30, s. IV rozpozna sprawę braci oskarżonych o napaść na małżeństwo grzybiarzy (sygn.. akt II AKa 173/21).
Pierwszego z nich prokurator oskarżył o to, że:
I. w dniu 3 listopada 2020 r. w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości Guty Bujno, działając wspólnie i w porozumieniu z drugim oskarżonym dokonał rozboju na dwojgu pokrzywdzonych w ten sposób, że uderzali ich pięściami w głowę oraz kopali ich po głowie i całym ciele, a nadto oskarżony ten używając noża zranił pokrzywdzoną w okolicy czoła, narażając ich na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk, powodując obrażenia ciała u pokrzywdzonej w postaci stłuczenia i niewielkiej rany w części środkowej czoła w pobliżu nasady nosa, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, zaś u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci podskórnego krwiaka w okolicy czoła po stronie prawej, stłuczenia i otarcia naskórka czoła po stronie lewej, wylewu podspojówkowego w gałce ocznej lewej, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, po czym dokonali zaboru w celu przywłaszczenia broni marki ASTRA – GUERNICA o wartości 3.400 złotych oraz dwóch lornetek TASCO produkcji japońskiej o wartości 2.000 zł oraz lornetki Polskie Zakłady Optyczne o wartości 1.600 zł należących do pokrzywdzonego, tj. o przestępstwo z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 159 kk w zw. z art. 11 § 2 kk;
II. w okresie od 3 listopada 2020 r. do dnia 1 listopada 2021 r. w miejscowości Gruszczyn i w Ostrowi Mazowieckiej posiadał broń marki ASRTRA – GUERNICA bez wymaganego zezwolenia, tj. o czyn z art. 263 § 2 kk
Drugiemu z oskarżonych zarzucono, że w dniu 3 listopada 2020 r. w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości Guty Bujno, działając wspólnie i w porozumieniu i z pierwszym oskarżonym dokonał rozboju na osobach pokrzywdzonych w ten sposób, że uderzali ich pięściami w głowę oraz kopali ich po głowie i całym ciele, a nadto pierwszy z oskarżonych używając noża zranił pokrzywdzoną w okolicy czoła, narażając ich na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk, powodując obrażenia ciała u pokrzywdzonej w postaci stłuczenia i niewielkiej rany w części środkowej czoła w pobliżu nasady nosa, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, zaś u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci podskórnego krwiaka w okolicy czoła po stronie prawej, stłuczenia i otarcia naskórka czoła po stronie lewej, wylewu podspojówkowego w gałce ocznej lewej, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, po czym dokonali zaboru w celu przywłaszczenia broni marki ASTRA – GUERNICA o wartości 3.400 złotych oraz dwóch lornetek TASCO produkcji japońskiej o wartości 2.000 zł oraz lornetki Polskie Zakłady Optyczne o wartości 1.600 zł należących do pokrzywdzonego, tj. przestępstwa z art. 280 § 2 kk w zb. z art. 158 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk
Sąd Okręgowy w Ostrołęce pierwszego z oskarżonych w ramach zarzucanego mu przestępstwa opisanego w pkt I uznał za winnego tego, że w dniu 3 listopada 2020 r. w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości Guty Bujno, powiat ostrowski województwo mazowieckie, działając wspólnie i w porozumieniu ze swoim bratem, biorąc udział w pobiciu pokrzywdzonych, podczas którego uderzali ich pięściami w głowę oraz kopali pokrzywdzonego po głowie i całym ciele, używał noża raniąc pokrzywdzoną w okolicy czoła, narażając ich na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk, powodując obrażenia ciała u pokrzywdzonej w postaci stłuczenia i niewielkiej rany w części środkowej czoła w pobliżu nasady nosa, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, zaś u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci podskórnego krwiaka w okolicy czoła po stronie prawej, stłuczenia i otarcia naskórka czoła po stronie lewej, wylewu podspojówkowego w gałce ocznej lewej, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, i następnie używając przemocy w postaci wykręcania ręki pokrzywdzonego, zabrał w celu przywłaszczenia broń palną w postaci pistoletu marki ASTRA – GUERNICA o wartości 3.400 złotych na szkodę Zdzisława W. tj. przestępstwa z art. 159 kk w zb. z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to wymierzył mu karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności i 100 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 złotych.
Oskarżony ten został też uznany za winnego dokonania zarzucanego mu czynu opisanego w pkt II, za co na podstawie art. 263 § 2 kk skazano go i wymierzono mu karę 9 miesięcy pozbawienia wolności.
Oskarżonemu wymierzono karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności; orzeczono też od niego na rzecz pokrzywdzonego kwotę (pięćset) złotych tytułem nawiązki, zaś na rzecz pokrzywdzonej kwotę 1.000 złotych tytułem nawiązki.
Drugi z oskarżonych został uznany za winnego tego, że w dniu 3 listopada 2020 r. w kompleksie leśnym w rejonie miejscowości Guty Bujno, powiat ostrowski, województwo mazowieckie, działając wspólnie i w porozumieniu z bratem, wziął udział w pobiciu pokrzywdzonych, podczas którego uderzali ich pięściami w głowę oraz kopali pokrzywdzonego w głowę i po całym ciele, narażając ich na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub 157 § 1 kk, powodując obrażenia ciała u pokrzywdzonej w postaci stłuczenia i niewielkiej rany w części środkowej czoła w pobliżu nasady nosa, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, zaś u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci podskórnego krwiaka w okolicy czoła po stronie prawej, stłuczenia i otarcia naskórka czoła po stronie lewej, wylewu podspojówkowego w gałce ocznej lewej, które spowodowały naruszenie czynności narządów ciała na czas poniżej 7 dni w myśl art. 157 § 2 kk, tj. przestępstwa z art. 158 § 1 kk i za to wymierzył mu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lata próby, oddając go w tym okresie pod dozór kuratora. Orzekł też od tego oskarżonego na rzecz pokrzywdzonego kwotę 500,00 złotych tytułem nawiązki, zaś na rzecz pokrzywdzonej kwotę 500,00 złotych tytułem nawiązki.
Pokrzywdzone małżeństwo wybrało się, swoim samochodem na grzyby. Mężczyzna jako myśliwy miał ze sobą w samochodzie dwie lornetki, a przy sobie nóż myśliwski oraz pistolet Astra – Guernica. Jego żona mała przy sobie mały nóż, służący do zbierania grzybów. Powodem ataku były rzekome krzywdy, jakie miał wyrządzić pokrzywdzony, który przed laty był komornikiem.
Sąd Apelacyjny rozpozna apelacje prokuratora i obrońcy oskarżonych.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku zmienił wyrok w sprawie usiłowania zabójstwa mężczyzny w centrum Białegostoku (sygn.. akt II AKa 113/21) w ten sposób, że z opisu czynu przypisanego oskarżonemu wyeliminował słowo „dwukrotnie” i uchylił rozstrzygnięcie o surowszym ograniczeniu do skorzystania z warunkowego zwolnienia. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy.
Sędzia sprawozdawca wyjaśnił, że Sąd Okręgowy ocenił zgromadzone dowody wszechstronnie, zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego oraz dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych. Nie budzi żadnych wątpliwości, że oskarżony zmierzał bezpośrednio do zabójstwa pokrzywdzonego.
Oskarżony na rozprawie przed sądem odwoławczym błędnie twierdził, że skazano go na podstawie poszlak. O jego sprawstwie i winie świadczą liczne dowody, w tym bezpośrednie, jak nagranie monitoringu. Sam oskarżony został zatrzymany w trakcie ucieczki, mając przy sobie schowaną w plecaku broń. Prezentowane przez niego wersje zdarzenia, wielokrotnie zmieniane i dopasowywane do nowo pojawiających się dowodów są całkowicie niewiarygodne i trzeba być osobą bardzo naiwną, aby którejkolwiek z nich dać wiarę.
Wymierzona oskarżonemu za przypisane przestępstwo kara jest sprawiedliwa i adekwatna, Sąd Okręgowy prawidłowo ustalił i uwzględnił wszystkie istotne okoliczności kształtujące jej wysokość. Jednocześnie w ocenie sądu odwoławczego brak było podstaw do surowszego ograniczenia możliwości ubiegania się przez oskarżonego o warunkowe przedterminowe zwolnienie, co przewidziane jest dla sprawców drastycznych przestępstw, którzy nie poddają się resocjalizacji. Okoliczności tego rodzaju w przedmiotowej sprawie nie występują, a oskarżony i tak jako recydywista będzie mógł starać się o skorzystanie z tej formy probacji dopiero po odbyciu orzeczonej 2/3 kary.
Wyrok jest prawomocny.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku utrzymał w mocy karę dożywotniego pozbawienia wolności wymierzoną dla sprawcy zabójstwa mężczyzny w Olsztynie (sygn.. akt II AKa 89/21). W ocenie sądu odwoławczego kara wymierzona przez Sąd I instancji, najsurowsza z możliwych przewidzianych przez ustawodawcę, jest w pełni adekwatna do okoliczności i społecznej szkodliwości popełnionej przez oskarżonego zbrodni, stopnia jego winy. Oskarżony dobrze zaplanował i zorganizował dokonanie zabójstwa, działał w warunkach pełnego rozeznania. Podjął wiele czynności przygotowawczych, poszukiwał broni czarnoprochowej, zakupił, ją, oglądał filmy instruktażowe dotyczące obsługi rewolweru. Choć z osobą pokrzywdzonego nic go nie łączyło, to wybór ofiary wydaje się nieprzypadkowy w tym sensie, że oskarżony wybrał osobę starszą, słabszą, która nie miała szansy się obronić. Oddał do niej dwa strzały z bliskiej odległości, w tym jeden w tył głowy, a drugi w kierunku oczodołu, po czym oddalił się z miejsca zdarzenia. Motywacja inkryminowanego zachowania wydaje się pozornie psychologicznie niezrozumiała, brak jest wyraźnego motywu emocjonalnego, rabunkowego, ale taki sposób działania wpisuje się w zaburzenia osobowości oskarżonego, który jest osobą bardzo narcystyczną, wykazuje silną chęć sprawdzenia się, nie liczy się z innymi ludźmi. W toku procesu nie wykazał on żadnej skruchy w związku z czynem, jakiego się dopuścił. Sędzia sprawozdawca podkreśliła, że śmierć zadana przez drugiego człowieka nie jest naturalną przyczyną zgonu i obowiązkiem państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrona obywateli przed sprawcami tego rodzaju przestępstw. W stosunku do oskarżonego w tej sprawie jedynym skutecznym środkiem służącym temu celowi jest niewątpliwie kara izolacyjna dożywotniego pozbawienia wolności. Istnieje bowiem znaczne ryzyko, że w przyszłości może on popełnić czyn podobny do zarzuconego. Jednocześnie brak było istotnych okoliczności łagodzących, bo cóż znaczy w realiach tej sprawy uprzednia niekaralność czy tez młody wiek oskarżonego.
Wyrok jest prawomocny.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie sygn. akt II AKa 89/21 dotyczącej zastrzelenia mężczyzny w Olsztynie odroczył wydanie wyroku do dnia 29 września 2021 r., godz. 9.30., s. IV.
W dniu 30 września 2021r., godz. 11.00 Sąd Apelacyjny rozpozna sprawę o zabójstwo (sygn.. akt II AKa 117/21).
W dniu 28.09.2021r., godz. 10.00 s. IV Sąd Apelacyjny zajmie się sprawą młodego mężczyzny, skazanego nieprawomocnie za zabójstwo przypadkowego przechodnia, niespełna 90-letniego mężczyzny, na karę dożywotniego pozbawienia wolności (sygn.. akt II AKa 89/21).
Sąd Apelacyjny w Białymstoku nie dopatrzył się zasadności żadnej ze skarg odwoławczych wniesionych w sprawie mężczyzny, który w 2008r. brał udział w dokonywaniu oszustw tzw. metodą „na wnuczka” (sygn. akt II AKa 100/21). Sędzia sprawozdawca podkreśliła, że sprawa ta ma charakter szczególny z uwagi na osoby poszkodowane oraz sposób działania sprawców, wykorzystujących dobrą wiarę, a niekiedy wręcz naiwność starszych ludzi. Określenie tego rodzaju przestępstw jako oszustw metodą „na wnuczka” weszło do powszechnego obiegu i mimo nagłaśniania takich przypadków ten sposób działania sprawców jest nadal skuteczny. Toteż rolą mediów jest ostrzeganie potencjalnych ofiar przed niefrasobliwym zachowaniem i namawianie do większej czujności. Jednocześnie sprawa ta potwierdza, iż żaden sprawca nie może liczyć na bezkarność, a sprawiedliwość dosięgnie go nawet po wielu latach, tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, która stanowi rozliczenie kryminalnej działalności oskarżonego z 2008r.
Poczynione przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne co do przebiegu inkryminowanych zdarzeń i sprawstwa oskarżonego, kwalifikacja prawna jego zachowań oraz wymiar kary sąd odwoławczy ocenił jako prawidłowe.
Winę oskarżonego potwierdzają zeznania świadków, analiza bilingów telefonicznych oraz szereg dowodów pośrednich z których jednoznacznie wynika, że był on współorganizatorem przestępczego procederu, kierował działaniami innych osób i choć nie był szefem, to z całą pewnością był członkiem zorganizowanej grupy przestępczej zajmującej się popełnianiem tego rodzaju przestępstw.
Przy czym podkreślić trzeba, że w polskim systemie prawnym obowiązuje zasada indywidualności, tzn. ocenie może podlegać jedynie działanie oskarżonego w okresie 4 miesięcy 2008r., nie ponosi on odpowiedzialności za działania innych osób, a nagminność tego rodzaju przestępstw nie może w sposób istotny wpływać na wymiar orzeczonej wobec niego kary.
W tym zakresie Sąd Apelacyjny stwierdził, że Sąd Okręgowy prawidłowo wyważył wszystkie okoliczności wpływające na wymiar kary, a orzeczona kara 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności nie jest ani rażąco łagodna (jak zarzucał prokurator), ani też rażąco surowa (jak oceniał to obrońca oskarżonego).
Wyrok jest prawomocny.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku w sprawie sygn. akt II AKa 100/21 dotyczącej oszustw tzw. metodą „na wnuczka” odroczył wydanie wyroku do dnia 23 września 2021 r., godz. 14.00., s. IV.